De Barnes boerderij

Diane bekeek Guila met een geamuseerde blik. Dat was een betere beschrijving dan ze zelf tot nu toe had kunnen geven aan anderen. 'Ach, die details zijn niet belangrijk.' Ze had al genoeg prijs gegeven aan deze vrouw. Maar Diane had gedacht dat Guila haar al beter in de gaten had gehad dan de politici en hofgasten in Telon. Zo heel veel meer toonde ze dus niet door hier te verschijnen. Bovendien dacht ze niet dat hun paden nog vaak zouden kruisen. Tenminste, als het hier niet uit de hand liep. 'Ze is jong,' zei ze enkel als antwoord op de verontwaardigde reactie van Guila. Ze was te jong om naar een vreemd land gestuurd te worden, om uitgehuwelijkt te worden aan een oudere prins, om niet weg te kunnen uit Tyrosh- Het speet Diane nog altijd dat zij een hand had gehad in Isaia's reis naar Tarth. Tegelijkertijd wist ze ook dat ze hier meer zou hebben dan de Zomereilanden ooit konden geven zolang Galivar Koning was. Diane glimlachte naar Guila, maar kon haar vraag vanzelfsprekend niet beantwoorden. Ze grijnsde nog naar Matheo en vertelde hem toen kort dat hij goed op zijn mama en de baby moest passen. Verrast keek ze op naar de andere vrouw en schudde lachend haar hoofd. 'Nee, gelukkig niet.' Toen ze nog op de boerderij woonde had ze er veel aan gedacht. Haar moeder hielp veel vrouwen in het dorp met hun bevallingen. Ze was vaak mee op pad geweest. Maar met haar werk in het paleis had ze er niet meer aan moeten denken. Ze had gezien wat er gebeurde met dienstmeisjes die zwanger bleken te zijn. Ze fronste naar Guila. 'Ik denk dat het beter is dat je in het vervolg geen contact meer zoekt met Iker. Het zal noch zijn positie in Quandaï of hier in Tarth helpen, noch zijn persoonlijke relaties.' Diane zuchtte toen ze gebons op de deur hoorde en stond op van het bed om haar spullen op enkele potjes en buideltjes na terug in te pakken. 'Goden nog aan toe, je kunt een vroedvrouwe niet haasten!' vloekte ze naar de soldaten terug met een dik Noord-Tarthiaans accent. Grijnzend keek ze terug om naar Guila. 'Kan ik nog berichten voor je afleveren?'

Guila knikte begripvol bij de woorden over de prinses. Guila was ook jong en naïef geweest op het moment dat ze naar Quandaï was gereisd. Die drang om te ontsnappen, die was... ongelofelijk en ondraaglijk geweest. Ze begreep de prinses dus ergens wel. Met een zwaar hart hoorde Guila de woorden over Iker aan en keek ze weg van de vrouw. Hoe kon hun vriendschap, bij de Goden, zoveel problemen brengen? Het was tussen haar en Iker om dat te besluiten. Ze knikte, maar stond niet achter de beslissing. Tegelijkertijd hoorde ze het gebons op de deur en trok ze Matheo dichter naar haar toe, terwijl ze de vraag van Diane aan hoorde. Ze twijfelde geen seconde met spreken. 'Vertel Flynn Barnes dat zijn kinderen veilig zijn en dat we van hem houden,' begon ze haastig, voordat ze onderbroken zouden worden en Diane haar moest verlaten. 'En vertel de rest alsjeblieft ook dat we veilig zijn. Indra, Gael, Hester, Syd en Robyn... En Iker. Vertel hem alsjeblieft dat ik aan hem denk en dat hij sterk moet blijven.' Op hetzelfde moment sloeg de deur open en stapte één van de soldaten binnen. In een dramatisch gebaar verborg ze haar buik en bedankte ze vervolgens Diane uitgebreid voor haar hulp met de zwangerschap.

Diane sloeg de namen die Guila noemde één voor één op. Ze was verrast een 'Syd' te horen. Ze dacht dat Saul het al meerdere malen over die persoon gehad had. Ze zou hem er nog maar eens om moeten vragen. Met een geërgerde blik keek ze om toen de soldaat binnen stapte en zetten twee handen in haar zij terwijl ze hem weg joeg met enig gevloek en verontwaardiging dat hij zomaar binnen durfde te komen terwijl een zwangere vrouw nog niet aangekleed was. Voor het geduld van de mannen echt op was, boog ze zich nog over Guila en stopte haar kruidenmengsels in haar handen. ‘Gebruik dit om je huid soepel te houden en voor eventueel andere tere plekken. Als je heet water kunt vragen, week daar dan deze kruiden in. Het helpt met krampen en rugklachten. Dit is in het geval je koud vat of koorts hebt.’ Diane liet de verschillende kruidenmengsels zorgvuldig zien in de hoop dat de prinses haar informatie goed op zou slaan. Vervolgens haalde ze een klein flesje tevoorschijn en hield het op. ‘Dit helpt je te slapen. Je kunt het in erg kleine hoeveelheden ook aan je zoon geven, maar ik raad het af zelfs met enkel een paar druppels meer dan driemaal in de week te gebruiken voor een kind zo jong.' Ze sloeg haar armen kort om de vrouw heen en sprak haar een laatste instructie in haar oor in. 'Een volwassene zal al met drie eetlepels zijn ogen amper open kunnen houden.' Diane liet Guila weer los en glimlachte kort naar zowel de vrouw als haar zoon die ze kort over zijn bol wreef. 'Dag, Matheo.' Ze knipoogde naar beiden voor ze haar mantel oppakte en met gebogen rug en haar buidel onder haar arm geklemd, de kamer verliet en zo door de soldaten het huis uitgestuurd werd.