Vertrekken van Sibel, Liam en Muriel

Silvester liep ijsberend heen en weer in de ruimte die aan de zitkamer van zijn ouders sloot. Hij wist dat hij dankbaar moest zijn dat hij niet in de hal hoefde te wachten, maar de kleine wachtkamer was lang niet groot genoeg om zijn zenuwen er uit te wandelen. Bovendien kreeg hij het flink benauwd in die ruimte met de toekijkende blikken van de wachters, de bediende die hun aanwezigheid aan hoorde te kondigen, en zelfs de blik van Inanna. 'Het is beter als we pas aangekondigd worden op het juiste moment. Moeder haat het als we te laat zijn, maar ze zal het ook niet waarderen als we te vroeg zijn. Ze is vast aan het werk en dat horen we ook niet te onderbreken.' Silva wierp een korte blik op de bediende die hij instructies had gegeven inderdaad pas de zitkamer in te stappen zodra het precies de afgesproken tijd was. Ergens had hij gehoopt dat zijn ouders hem juist zouden verrassen en hen welkom hadden geheten zodra ze bij de vertrekken waren aangekomen. Niets was minder waar. Hij kon amper geloven dat dit zenuwslopender was dan het ontmoeten van Inanna's familie. Maar misschien dacht hij dat nu omdat hij het eerste diner had doorstaan. Het was niet compleet soepel verlopen, maar hij was niet weggestuurd. Sterker nog, hij zou met Inanna's vader een wandeling door de gallerij maken nog net voor het jubileum begon.

Inanna dacht dat niets haar nerveuzer kon maken dan ze al was, maar ze had het mis gehad: Silvester was één grote bron van zenuwen. In de wachtkamer had ze uiteindelijk dus maar plaats genomen, maar haar verloofde bleef maar heen en weer lopen alsof dat er voor zou zorgen dat de tijd sneller ging. 'Silvester, alsjeblieft, kom zitten en wacht tot het tijd is om naar binnen te gaan,' smeekte ze haar vriend bijna, terwijl ze op de plek naast haart op de bank klopte. Ze twijfelde er niet over dat dit al een eerste test voor haar was van het koninklijk paar. Kon ze geduld hebben? Zou ze nog steeds beleefd over komen ondanks dat ze had moeten wachten? Liet ze de zenuwen niet de over hand nemen? Toen hij geen aanstalten maakte om te gaan zitten, stond ze met een zachte zucht op en nam ze zijn gezicht tussen haar handen. 'We zorgen ervoor dat we op precies het goede moment naar binnen gaan.' Ze wist dat haar handen trilden. Het was dat ze zeer zorgvuldig haar haren had opgestoken, haar schmink op had gebracht en haar mooiste jurk aan had gedaan, anders had ze zeker het jonge, naïeve meisje geleken dat ze zich voelde. Ze drukte kort haar lippen op de zijne en glimlachte geruststellend naar hem, al schreeuwde elke cel van haar lichaam. 'Mijn vader zei nog hoe hij er naar uit kijkt om met je te gaan wandelen,' glimlachte Isaia, 'en zelfs mijn moeder gaf nog een compliment over jouw voorkomen tegen mijn tante.' Inanna dacht niet dat het de bedoeling was geweest dat ze het zou horen, maar ze had gestraald van blijdschap door de positieve reacties.

Silvester wist dat hij grip moest weten te krijgen over zijn zenuwen, maar ondanks dat hij die ochtend met die intentie op was gestaan en zich klaar had gemaakt, wist hij nu niet wat hij met zichzelf aan moest. Het zou anders zijn geweest als hij zijn ouders zelf al had gesproken, maar sinds zijn thuiskomst had hij ze amper gezien. Ondanks dat hij het in eerste instantie gewaardeerd had dat zijn broer en zus hem advies hadden kunnen geven, begonnen nu al die adviezen door elkaar te lopen. Misschien had hij niet zo aan moeten dringen op deze mogelijkheid. Maar uiteindelijk was Silvester ernstig gefrustreerd geweest met zijn ouders omdat ze hem en Inanna nog niet hadden uitgenodigd voor een ontmoeting. Zijn verloofde verdiende een betere behandeling. Pas toen Inanna naar hem toe was gelopen en hem vast hield richtte hij echt pas zijn aandacht op zijn vriendin. Hij probeerde zich op haar glimlach te focussen en legde zijn handen op op haar armen. 'Ik ben blij dat te horen,' zei Silva tevreden. Zijn glimlach vervaagde alleen al snel weer. 'Sorry, dit is- Ik zou niet-.' Hij sloot zijn ogen en liet zijn hoofd kort hangen. Hij wist niet hoe hij aan Inanna uit moest leggen dat dit een nieuw gevoel voor hem was. Hij was lang de zelfverzekerde prins geweest, maar nu - na alles wat er gebeurd was in Haudan, en met een huwelijk met Inanna op het spel - dreigde hij de controle te verliezen. Als hij nu fouten maakte ging dat niet alleen ten koste van hemzelf. 'Vertel me nog eens wat jouw moeder ook al weer zei?' vroeg hij ter afleiding.

Inanna probeerde Silvester gerust te stellen, maar dat ging moeizaam omdat ze zelf ook vol met zenuwen zat. 'Het is niet erg, Silva,' fluisterde ze, zodat niemand hun zou horen. 'We vinden het allebei spannend. Maar jouw ouders zullen niet anders kunnen concluderen dat we van elkaar houden en dat er geen politieke tegenargumenten zijn voor ons huwelijk, net zoals mijn familie. Dat zou genoeg moeten zijn, toch?' Inanna moest vervolgens verlegen glimlachen nadat Silvester door vroeg over wat haar moeder had gezegd. 'Het is ongepast, maar... ze complimenteerde jouw voorkomen.' In andere woorden: haar moeder vond haar verloofde aantrekkelijk. Gelukkig was ze al heel veel gewend van haar moeder en wist ze dat haar moeder te onverschillig was om iets met die aantrekkingskracht te doen. 'Je moet begrijpen dat mijn moeder heel weinig aandacht heeft voor heel veel dingen in het leven, Silvester, behalve voor schoonheid in mensen,' legde ze nog extra uit, waarna ze speels een korte kus op zijn lippen drukte. 'Maar laat het niet naar jouw hoofd stijgen, Silvester Alba-Halley.'

Silvester wist dat Inanna gelijk had. Zo zou het waarschijnlijk ook gaan. Maar Silva vreesde voor de mogelijkheid die bleef bestaan dat er toch bezwaar gemaakt kon worden, of dat zijn eigen straf alsnog een staartje kreeg. Hij voelde zich niet zeker genoeg in zijn kennis van zijn ouders en hoe ze zouden reageren om dat uit te sluiten. Gelukkig werkte de afleiding enigzins en met een beginnende grijns keek Silva naar zijn verloofde. Ondanks de ingewikkelde situatie, mocht hij de moeder van Inanna wel. Ze was tenminste niet zoals Celine Storm of Inanna's vader overdreven formeel. Sterker nog, ze leek te zeggen wat ze wilde. Zo heel vaak kwam je dat nou ook weer niet tegen onder de adel. Hij wist beter dan te vragen naar de precieze woorden die de moeder van Inanna had gebruikt, maar hij was nieuwsgierig. Grinnikend liet hij zich kussen en wreef toen langs zijn groeiende haren. 'Ik ben blij te horen dat ik tenminste indruk heb gemaakt op jouw familie,' stelde hij maar. Het deed hem nu ook breder glimlachen en met meer zelfverzekerdheid. 'Net zoals jij dat ook zal doen.' Silva gleed met zijn handen langs haar armen. Als er iets was waar hij wel zeker over was, dan was dat het wel. Inanna was het soort prinses waar iedere man wel mee thuis wilde komen. 'Je ziet er prachtig uit. Had ik dat al gezegd?' Glimlachend drukte hij een kus op haar wang en hoopte dat hij zijn rust wat kon behouden om hopelijk ook Inanna te kalmeren.

Inanna rolde gevleid met haar ogen, terwijl ze zich vast liet houden door haar verloofde. 'Dat vertel jij mij elke dag,' herinnerde Inanna hem eraan met een glimlach, terwijl ze voelde hoe wel degelijk de spanning haar lichaam ietwat verliet, 'maar je mag het mij nog heel veel dagen vertellen. En dan zal ik jou vertellen dat jij er adembenemend uit ziet.' Het was indrukwekkend om Silvester in één van zijn mooiste pakken te zien. De kleuren van zowel zijn moeders als zijn vaders familie waren erin verwerkt. Ook zij had haar best gedaan door één van haar gouden jurken aan te trekken, maar met haar sieraden toch te matchen met Silvesters outfit. Het speet haar dat ze daarvoor Silvester een hele middag in hun vertrekken had gehouden om zeker te weten dat hun outfits bij elkaar zouden passen. Ze keek Silvester met hervonden kalmte aan en fatsoeneerde rustig de neklijn van zijn blouse. 'Jouw ouders hebben elkaar gekozen vanwege hun liefde voor elkaar. Mijn ouders hadden die keuze niet, maar vonden uiteindelijk wel de liefde bij elkaar. Dat betekent dat ze allemaal weten hoe ze een ander lief moeten hebben. Het is zeldzaam voor prinses en prinsessen om de keuze in hun levenspartner te hebben.' Ze zag over Silvesters schouder heen hoe de deur naar de woonvertrekken van het Koninklijk paar geopend werden. 'En daarom zal ik deze kans met jou niet laten schieten en door niemand laten verpesten, zelfs niet door een Koning of Koningin.' Ze had Silvester losgelaten om de bos bloemen aan haar verloofde te geven en zelf de mand vol lekkernijen uit het Noorden vast te pakken. Met haar vrije hand pakte ze die van Silvester vast. Ze hoorde de stem van de Koning die hun uitnodigde om binnen te komen.

'Ik zou niets liever willen doen dan jou iedere dag vertellen hoe mooi je bent,' stemde Silvester tevreden in. Hij wist nog steeds niet precies hoe zijn leven met Inanna er uit zou zien. Ze hadden misschien nu wat tijd samen gespendeerd in zijn vertrekken, maar dit zou niet per se hun toekomst worden. Hij had er aan moeten wennen, maar het beviel hem. Dus hij hoopte er vurig op dat ze deze kans samen zouden hebben. 'Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze ons die keuze wilden laten maken. Ik zal ze daar zeker aan herinneren. En aan hun eigen relatie.' Hij keek om toen hij de deur open hoorde gaan en zuchtte toen met gesloten ogen. Hij telde kort tot tien, iets wat hem al vaker geholpen had de afgelopen manen, en pakte de bloemen van Inanna over. Hij wist niet of het nou zo zeer zou helpen om met giften te komen, maar hij begreep dat het tenminste zijn vriendin het idee gaf dat ze niet met lege handen kwam. Silvester pakte haar hand stevig vast en liep zo met haar de zitkamer in. Nog voor hij zijn vader zag, kwam iemand van de hofhouding al naar hem toe om de bloemen over te nemen en een vaas voor ze te zoeken. Hij had er zelf maar weinig ergen in, omdat zijn blik op zijn vader gevestigd was. 'Majesteit,' begon hij formeel voor hij boog. Zijn ogen gleden kort door de ruimte, maar hij zag zijn moeder nog niet. In plaats van naar haar afwezigheid te vragen, keek Silva opzij naar Inanna en glimlachte bemoedigend naar haar. 'Vader, ik stel u graag voor aan mijn verloofde. Inanna van de Zomereilanden.'

Liam had een bediende naar de zitkamer gestuurd toen hij hoorde dat zijn zoon en zijn verloofde daar al een tijd zaten. Hij wist dat Sibel zo wel zou verschijnen: daarbij mocht een Koningin te laat komen. Liam besloot om alvast te gaan staan om de twee te begroeten, maar er kwam nog niet meteen iemand de deur door. 'Mijn zoon, je verstopt je toch niet, he?' merkte Liam met een subtiele glimlach op, waarna het jonge paar al snel voor hem verscheen. Hij knikte goedkeurend na de buiging van zijn zoon en keek vervolgens geamuseerd toe hoe de verloofde van zijn zoon een zeer diepe buiging maakte als begroeting. Hij kreeg al pijn aan zijn rug als hij er naar keek. 'Inanna van de Zomereilanden,' herhaalde Liam op warme toon, terwijl hij de hand van de vrouw pakte en er een kus op drukte, 'welkom in Myr. Mijn vrouw en ik zijn erg verheugd dat zowel jij als jouw familie bij onze festiviteiten aanwezig konden zijn.' Hij liet haar hand los en keerde zich vervolgens om naar zijn zoon. Van top tot teen bekeek hij zijn zoon en klopte vervolgens goedkeurend op zijn schouder. 'Is dit één van mijn oude pakken?' vroeg hij benieuwd, waarna hij zijn zoon een flinke omhelzing gaf. 'Het is goed om je zo opgedoft te zien, zoon. Misschien lijk je toch meer op mij dan dat je zou willen toegeven.' Hij grijnsde om zijn eigen woorden en hoorde vervolgens de deur achter hem openen. 'Ah, daar zal mijn zo- mijn echtgenote wel zijn,' verbeterde hij zichzelf voordat hij haar koosnaampjes wilde gebruiken.

Inanna dacht dat ze zichzelf de zenuwen meester had gemaakt, maar bij het zien van de Koning begonnen haar knieën te knikken. Ze voelde de stevige greep van Silvester op haar hand en ze wist zeker dat ze net zo hard terug kneep. De pijn voelde ze niet eens. Toen ze hoorde hoe Silvester haar voorstelde, boog ze diep door haar knieën en liet ze haar kin op haar borst rusten. Vervolgens keek ze op en legde ze haar hand in de uitgestoken hand van de Koning. 'Namens mijn familie en mijzelf wil ik u en- en de Koningin bedanken voor de uitnodiging en het warme welkom,' probeerde Inanna op zekere toon te antwoorden. De Koning leek het echter niet volledig te horen, want hij had zich al omgedraaid naar zijn zoon. Inanna bleef ongemakkelijk met de mand in haar handen staan, maar ze was opgelucht om te zien hoe haar verloofde door zijn vader werd omhelsd. Toen de deur achter de Koning open ging, verstijfde ze echter weer en greep ze naar de hand van Silvester. Het bleek echter nog niet de Koningin te zijn, maar één van de bedienden. De afleiding van de Koning greep ze aan om kort om haar heen te kijken. De simpelheid van het vertrek verbaasde haar, maar haar verbazing werd al snel afgekapt doordat de Koning haar en Silvester aanspoorde om plaats te nemen in de zithoek.

Silva hield zijn adem in terwijl Inanna en zijn vader de formele handelingen door gingen. Hij had er al op gerekend dat het op deze manier zou gaan. Dit was een officieel gebeuren, geen theekransje, en zijn vader had zich er ook overduidelijk op gekleed. Toch wist de Koning hem te verrassen met zijn plots warme omhelzing en zijn geplaag. Silva klopte even kort op de rug van zijn vader voor hij hem weer los liet en streek zelfbewust over zijn kleding heen. 'Ja, dat klopt,' gaf hij met enige tegenzin toe. 'Ik had gedacht mijn oude pakken te kunnen dragen. Die passen alleen niet meer. Er liggen enkele bij de naaisters, maar ze hadden het zo druk nu dat ze dit pak van jou voor me hebben aangepast.' Hij bekeek zijn vader en de herkenbare grijns. 'Het is een oud pak, werd me verteld. Toen je nog- beter in vorm was,' voegde Silva toen met een scheve glimlach toe. Hij keek afwachtend om naar de deur en zag dat zijn moeder langer op zich liet wachten. Hij fronste, maar werd al richting de zithoek gestuurd. Om Inanna te ontlasten, wees hij naar de mand en nam deze over zodat hij deze ook aan een bediende kon geven. 'Inanna heeft allerlei Noordelijk lekkers meegenomen en bloemen zoals die in de tuinen van Tyrosh groeien.'

Liam wierp nog een blik op het pak en haalde vervolgens zijn schouders op. 'Ach, op mijn oude dag heb ik alleen nog een goede rechterhand nodig,' verzuchtte Liam, waarna hij knipoogde naar de prinses. 'Om handtekeningen te zetten,' verduidelijkte hij zichzelf, waarna hij naar de banken gebaarde. 'Neem vooral plaats en neem wat te eten. Jij daar, schenk de twee eens wat in.' De bediende kwam al snel in beweging en dat gaf Liam de kans om nog een nieuwsgierige blik naar de opengeslagen deur te werpen. Zijn vrouw nam flink de tijd om zich klaar te maken. Liam werd vervolgens afgeleid omdat zijn zoon weer tegen hem sprak. Liam pakte zijn eerder ingeschonken glas wijn op en ging bij het jonge paar zitten. Het was een mooi stel, dat kon hij niet ontkennen, en het feit dat ze constant elkaar vast hielden maakte hem nieuwsgierig naar hun relatie. Het speet hem dat hij Silvester niet eerder uitgebreid naar deze relatie had gevraagd en hij enkel de informatie via de brieven had ontvangen. Liam was namelijk eerder zeer sceptisch geweest over de loyaliteit van zijn zoon naar de prinses toe, en tegelijkertijd ook naar de mogelijke naïviteit van het meisje. 'Inanna, ik hoorde dat mijn zoon een diner heeft gehad samen met jouw familie. Vertel mij eens, hoe heeft hij zich gedragen?' vroeg Liam benieuwd, waarna hij plaats nam en een slok van zijn wijn nam. Over Sibel zei hij maar niets om de twee nog een beetje langer te laten zweten.

Inanna had plaats genomen op de bank en gaf de mand met een dankbare blik af aan haar verloofde. Misschien was het een fout geweest om de cadeaus mee te nemen: de Koning en Koningin konden natuurlijk alles krijgen wat ze wilde. Als ze bloemen uit het Noorden wilden, dan werd dat zo voor ze geregeld. Inanna glimlachte door de vraag van de Koning en ze keek Silvester liefdevol aan terwijl ze antwoordde. 'Hij deed het geweldig,' zei ze oprecht. 'Silvester was zo charmant en beschaafd. We hebben het gehad over onze plannen voor, tijdens en na de verloving. Mijn ouders en tante stelden die woorden en zijn hele aanwezigheid heel erg op prijs.' Inanna had inmiddels zijn hand weer gevonden en hield deze stevig vast. De woorden leken er soepel uit te komen, maar de beving in haar eigen stem had ze zeker gehoord. Het stond in schril contrast tot de ontspannen houding die de Koning had. 'Mijn vader en Silvester gaan binnenkort samen wandelen,' voegde Inanna er nog aan toe, hopend dat de Koning vast wel zou beseffen dat Silvester dan om haar hand zou vragen aan haar vader.

Silvester deed zijn best om niet met zijn ogen te rollen bij de woorden van zijn vader. Alsof zijn handtekeningen niet even effectief waren als zijn zwaard. Hij liet de twee over het diner spreken terwijl hij zelf de wijn van de bediening aannam en de man kort bedankte. Hij dacht hem te herkennen van voor zijn vertrek. Wie wist hoe lang hij hier al niet werkte. Silva was zelf al erg veel oude bekenden tegengekomen sinds zijn terugkeer. 'De familie van Inanna was erg verwelkomend,' voegde hij toe nadat hij een slok van zijn glas had genomen. Hij gleed met zijn duim over de hand van zijn vriendin en glimlachte naar haar toen ze de wandeling benoemde. 'Ik zal hem het Oostelijke deel van de tuinen laten zien.' Dat was toen hij klein was geweest al zijn favoriete deel van de tuinen geweest. Het was daar minder georganiseerd en de bomen mochten groeien hoe en waar ze wilden. Hij had zich er regelmatig verstopt met Willem. Muriel wist hen dan altijd als eerste te vinden. 'Ze hebben ook aangegeven dat ze graag en spoedig een gesprek met moeder en u aan gaan. Ze begrijpen dat de festiviteiten voor veel drukte zorgen, maar ik verwacht dat er wel een moment te-' Silvester staakte zijn zin toen hij zijn moeder hoorde. Hij zette zijn wijn aan de kant en liet Inanna's hand voor een tel gaan om op te staan en voor zijn moeder te buigen. 'Majesteit,' zei Silva duidelijk, maar zonder haar ogen te ontmoeten. Hij wilde Inanna voorstellen, maar werd onderbroken en keek zo fronsend op.

Sibel had haar man beloofd dat ze op zou schieten, maar uiteindelijk had ze alsnog haar tijd genomen. Ze had haar hofdame nog laten roepen zodat ze haar haren op kon laten steken. Ze vond zelf dat ze er zo ouder uit zag, maar het gaf haar ook een gezaghebbend voorkomen. Ze liet zich haar mantel omhangen en inspecteerde de broches die het geheel bij elkaar hielden voor ze de dame bedankte. Juist op dat moment hoorde ze ook de stemmen van haar man en zoon in de zitkamer. Ze had een paar tellen aan de deur staan luisteren, maar betrapte zichzelf op dat dat wel erg ongepast was. Sibel had geen flauw idee hoe haar echtgenoot of dochter dit deden. Zuchtend deed ze haar laatste zegelring om en hing nog een gouden sieraad om haar nek voor ze de zitkamer in stapte. Silvester zag haar meteen dus had ze amper tijd om het paar te bekijken. Ze knikte kort naar haar zoon, maar haar ogen vestigden zich op de jonge prinses. 'Prinses Inanna van de-' Ze liet haar blik over haar stralende voorkomen glijden. 'Prinses Inanna Storm, aangenaam,' verbeterde Sibel zichzelf.

Liam luisterde zowel tevreden als ontevreden naar de woorden over Silvesters ontmoeting met de Noordelijke familie. Hij was blij dat zijn zoon in de smaak was gevallen, maar hij zag het niet zitten dat zijn zoon alleen met de Quandaïse ex-gevangene op pad zou gaan. Misschien moest hij voorstellen dat hij dan ook aanwezig zou zijn. 'Een gesprek met ons allen? Dat moet vast wel te plannen zijn voordat iedereen weer naar huis reist.' Hij wilde verder op de prinses reageren toen zijn vrouw de vertrekken betrad. Met een trotse blik keek hij toe hij Sibel er zowel prachtig als intimiderend uit zag. Hij keek toe hoe zijn vrouw niet onmiddellijk op hun zoon af stapte, maar juist haar focus op de prinses legde. 'Ze waren net aan het vertellen dat Silvester bij de Storm familie op bezoek was voor een diner. Blijkbaar had hij zich erg... galant gedragen.' Liam liet een bediende een extra glas wijn inschenken en hield deze voor zijn vrouw vast totdat ze klaar was met de begroetingen en naast hem plaats zou nemen.

Inanna wilde verder praten, maar viel echter stil door de binnenkomst van de Koningin. Ze had de vrouw nog maar weinig gezien buiten haar eigen bezoeken om aan het Oosten. Het was vooral de Koning geweest die in zijn eentje bezoeken gaf aan het Noorden. Van zo dichtbij was de vrouw enorm majestueus en vooral intimiderend. 'Majesteit,' echode ze Silvesters woorden, waarna ze ook snel overeind kwam en dezelfde buiging gaf als ze de Koning had gegeven. Het viel haar op dat de Koningin haar formele naam gebruikte: door de verbanning van haar vader had ze nooit zijn naam aan mogen nemen. Daardoor had ze automatisch die van haar moeder gekregen. Haar moeder had echter zo geprotesteerd dat ze vervolgens maar hadden besloten dat Inanna zich ook mocht presenteren met de naam 'Storm'. 'Dank u wel voor de uitnodiging. Ik- ik heb cadeaus meegebracht uit het Noorden,' zei ze snel, gebarend naar de bloemen en de mand vol lekkernijen. Ze had Silvesters hand weer gevonden en ze wierp een snelle blik op zijn gezicht ter hulp. Kon ze wel zomaar tegen de Koningin praten zonder dat de vrouw een vraag had gesteld?

Sibel nam de tijd om de twee in zich op te nemen en liet de stilte hangen. De eerste keer dat ze Silvester had gezien na thuiskomst, had hij er onbezonnen uitgezien en enigszins gehavend door de reis. De zoon die nu voor haar stond was meer zoals hij voor zijn vertrek was geweest: hij stelde zich zeker op. Sibel merkte echter even snel hoe zenuwachtig hij was en voelde die energie ook van zijn verloofde. Het speet haar enigszins dat ze het paar nerveus had gemaakt, maar ze wist dat het ook van belang was. 'Dat is erg attent, prinses.' Haar ogen verlieten even het paar om de bloemen en de mand te bekijken, maar ze zei er verder niets over. Ze wachtte af of Silvester nog iets zou zeggen, maar hij keek haar stil aan. Dat was ze niet gewend van haar jongen. 'Ah, dat is goed om te horen.' Ze bleef echter met haar ogen bij Silva hangen, afwachtend of hij zelf iets meer zou zeggen over het diner of over de familie van prinses Inanna of ook maar iets. Dat kwam maar niet. Ze gebaarde naar de twee dat ze weer konden gaan zitten. Zelf nam ze plaats naast Liam en nam zowel de wijn aan als één van zijn handen die ze in haar schoot hield.

Silva wist niet precies wat hem overkwam, maar zodra zijn moeder voor hen stond was hij plots zijn tong verloren. Hij was Inanna en zijn vader dankbaar dat zij het gesprek enigszins op gang hielden. Zijn moeder leek namelijk ook niet van plan hen te helpen. Ze deed zich wel erg veel voor als de Koningin en niet zijn moeder. Silva nam zwijgend weer plaats en keek naar zijn glas wijn dat op de salontafel tussen hen stond. Hij voelde de ogen van Inanna echter en ontmoette haar hulpzoekende blik. Hij hoorde niet haar nog ongemakkelijker te maken in deze situatie. Zijn familie, en alles in dit paleis, was al ongemakkelijk genoeg. Silvester glimlachte kort naar haar en kneep in haar hand voor hij zijn ouders weer aan keek. 'We zijn beiden verheugd dat we eindelijk hier aanwezig mogen zijn. Dit betekent veel voor ons, voor mij.' Hij was wat rechter gaan zitten en had zijn borst net wat verder uitgestoken. Ze konden nog een heel uur lang over van alles en nog wat keuvelen, maar Silvester was hier ook met een doel. Dat bereikte hij liever zo snel mogelijk. Dan konden ze daarna nog over de koetjes en kalfjes hebben. 'Prinses Inanna heeft mij de gelukkigste man in heel Tart en daar buiten gemaakt door in te stemmen met mijn huwelijksaanzoek. Ik hoop dat snel ook met heel Tarth en de wereld te kunnen delen, zodat we eindelijk verder kunnen plannen aan onze toekomst. Het zou gepast zijn om dat nog tijdens het jubileum aan te kondigen terwijl alle belangrijke personen aanwezig zijn in Myr. Mijn hoop is dat u het toestaat dat ik dit tijdens het openingsfeest zal doen.'

Liam keek zwijgend toe hoe er een overduidelijke stilte viel tussen zijn echtgenote en zijn zoon. Terwijl Sibel de kalmte zelf was, zag hij hoe Silvester aan het vechten was met zijn zenuwen. Hij had gehoopt dat zijn eerdere toon ervoor had gezorgd dat het ijs was gebroken bij zijn zoon en zijn verloofde, maar Sibel had dat ijs weer flink opgebouwd door haar houding naar het jonge paar toe. Liam kon het zijn vrouw echter niet verwijten: ze moesten ook een belangrijk gesprek gaan voeren. Liam zou de stilte in elk geval niet gaan doorbreken, dus kon hij ook enkel zijn zoon afwachtend aan kijken. Toen dat niet gebeurde, nam hij met zijn echtgenote plaats en overhandigde hij de wijn. Ook hield hij stevig haar warme hand vast. Liam keek pas op van Sibels prachtige gezicht toen zijn zoon weer het woord nam. Tijdens de woorden wierp hij een korte, onderzoekende blik naar Sibel, maar er was niets af te lezen van haar gezicht. Hij schraapte dus maar zijn keel en nam het woord: 'Wij beloven nog niets zonder elk detail van jullie samenzijn besproken te hebben. Een verloving aankondigen zonder duidelijkheid te hebben over de toekomst is onverstandig en roekeloos. We zijn hier dus ook bij elkaar om te bespreken wat jullie van elkaar verwachten, wat jullie van ons verwachten én wat wij van jullie verwachten.' Liam nam een slok van zijn wijn en keek bedachtzaam naar de kleur van het goedje. 'En daarom willen wij ook weten wat jullie plannen zijn en wat jullie tegen de familie van de prinses hebben gezegd. Élk woord.'

Silvester had zich opgelucht gevoeld dat hij zijn zegje had weten te doen en het er met niet al te veel moeite uit was gekomen. Maar de stilte van zijn moeder en het weerwoord van zijn vader maakten hem weer even snel benauwd. 'Pap, kom op, je weet-' Hij hield zich in toen hij zichzelf op zijn toon betrapte en de blik van zijn moeder zag. 'Vader,' begon hij opnieuw. 'Ik begrijp dat er andere zaken te bespreken zijn en dat dit geen gemakkelijk gesprek of gesprekken zullen zijn, maar u en moeder moeten ook weten dat ik met Inanna wil trouwen wat voor voorwaarden en verwachtingen er ook zijn. Als we deze discussie voortzetten wil ik niet dat het er om gaat of we zullen trouwen, maar wanneer en hoe.' Silvester keek bij deze woorden opzij naar zijn verloofde en kneep in haar hand. Hij hoopte dat hij dit juist verwoord had. Hij had het namelijk niet op deze manier bij haar familie weten te zeggen. Hij had zijn best gedaan ze duidelijk te maken dat hij van hun dochter en nichtje hield en dat dat voor hem belangrijker was dan titels of rechten. Maar Silvester wist niet of die uitingen bij het Koninklijk paar evenveel werking zouden hebben. Niet terwijl hij nog een straf boven het hoofd had hangen en de Raad hem maar al te graag op de consequenties van zijn keuzes wees. Het was dus ook een bewuste keuze dat hij nu aangaf te doen wat moest om een huwelijk met Inanna te laten werken.

Sibel hoorde tevreden aan dat Silvester alsnog het gesprek naar zich toe trok, maar het was verrassend hem zo direct naar het doel van deze bijeenkomst te horen komen. Het zou haar niet verbazen als zijn zus hem dit aangeraden had. Zo ging zij veel vergaderingen in. Het was ook geen verrassing dat het dus bleek dat Silvester met zijn zus en waarschijnlijk ook zijn broer gepraat zou hebben over hoe hij dit aan moest pakken. Ze was eerder ook al gerustgesteld geweest toen Muriel had verteld dat Silvester en Willem elkaar op zochten. Ze had gevreesd wat de avonturen van Silva zouden doen met zijn band met zijn broer die hem juist nu ook nodig had. Sibel hoorde dat haar man als eerste het woord nam en liet hem uitspreken, evenals Silvester die meer karakteristiek en feller had willen reageren. Ze mocht tenminste hem prijzen dat hij nu eindelijk zelf wist wanneer zijn toon niet gepast was. 'Silvester, mijn zoon,' zei ze voor de twee mannen te ver door zouden gaan. 'We zijn niet tegen het huwelijk en ik wil jullie de mogelijkheid om tijdens het feest de verloving aan te kondigen niet ontnemen. Begrijp echter dat er dan een heel moeilijke weg terug is en je jouw verloofde ook vraagt in te stemmen met onzekerheid over jullie toekomst.' Haar ogen gleden naar de jonge prinses en peilden haar. Ze kon zien dat de twee verliefd waren, maar ze wist ook heel goed dat dat niet per se genoeg was. 'Zou u bijvoorbeeld bereid zijn uw familie achter te laten als Silvester gezegd wordt hier te blijven in Myr?'

Inanna's hart zonk door de woorden van de Koning. Silvester en zij waren niet naïef geweest en wisten dat ze een pittig gesprek moesten voeren met de ouders van Silvester. Echter had ze niet gedacht, zoals Silvester zo mooi uit sprak, dat het ook een gesprek zou worden of ze überhaupt mochten trouwen. Zoals ze eerder had uitgesproken had ze gehoopt dat de Koning en Koningin, die de liefde bij elkaar hadden gevonden, ook hun liefde zouden ondersteunen. Inanna hing tijdens haar gedachtegang ook aan de lippen van haar verloofde. Hij sprak zijn, hún, gevoelens zo goed uit zonder opgewonden te raken door de eerdere woorden van zijn vader. Daar was ze erg trots op. Vervolgens gleed haar blik af naar de Koningin en luisterde ze ook aandachtig naar haar woorden. Haar houding verslapte echter door de laatste vraag. Ze dacht- Had ze niet met Silvester al afgesproken dat ze naar het Noorden konden gaan? Was er werkelijk een scenario waarin ze wel degelijk haar familie moest verlaten? Maar- Het verlaten van Silvester was ook geen optie. Daarbij moesten zijn ouders hun steun voor het huwelijk uitspreken. Ze had dus geen keuzen. Inanna rechtte uiteindelijk haar rug, duwde haar schouders naar achteren en hief haar kin op. 'Ik ben bereid om naar Myr te verhuizen als dat betekent dat ik bij Silvester kan blijven,' zei ze op zekere toon, waarna ze Silvesters hand met haar beide handen vast hield en vervolgens een liefdevolle kus erop gaf. 'Er is veel onzekerheid, dat kunnen we alle vier niet ontkennen, maar ik weet waar ik mee ingestemd heb op het moment dat we ons verloofden. Ik wil geen weg terug, want als het aan mij ligt, dan geef ik liever vandaag dan morgen het ja-woord aan Silvester. Daarom hopen we allebei dat we snel met onze beide families om tafel kunnen gaan om alle... details af te stemmen.'

Liam trok een wenkbrauw op toen hun zoon zich leek op te winden over zijn woorden. Dat had Liam niet verbaasd, gezien hij al tegen Sibel had uitgesproken dat hij erover twijfelde of Silvester wel de zwaarte van de situatie zag. Vooral de ernst van de mogelijke straf die boven hem hing. Liam wilde dat hij zijn zoon daarvoor kon beschermen, maar ook de macht van een Koning en Koningin was beperkt tegenover de wetgeving. 'Silvester, luister eens-' Hij wilde verder spreken, maar zijn vrouw nam tegelijkertijd het woord. Liam besloot zijn mond te houden en zijn vrouw verder te laten spreken en vervolgens ook de woorden van de prinses aan te horen. Tijdens de woorden wreef hij vermoeid langs zijn baard en bedacht hij scenario's om er voor te zorgen dat dit hele huwelijk goed af ging lopen. 'Maar ik neem aan dat jij,' begon hij tutoyerend, 'en jouw familie er van uit gaan dat jij de taken van mijn nicht op den duur zal over nemen.' Hij zag de prinses langzaam knikken en hoofdschuddend keek hij hierbij zijn vrouw aan. 'Sibel, we zien toch allemaal dat we afstevenen op een verplicht verblijf voor Silvester in Myr - of erger nog: een celstraf - en dat de prinses in het Noorden gehouden zal worden om de taken van haar tante over te nemen.' Liam was er van overtuigd dat deze hele relatie niet zou werken. Had Silvester niet een simpeler meisje kunnen vinden? 'Hoe denk jij hierover, zoon?'

Sibel hield de neiging om diep te zuchten in bij de naïve woorden van de prinses. Ze sprak nu over zaken zonder echt te weten wat dit in kon houden. Haar echtgenoot leek er hetzelfde over te denken en sprak duidelijker uit wat voor situatie er dreigde te ontstaan. Sibel klopte kort op de hand van Liam toen hij nog directer sprak en hoopte hem zo in te houden. Ze hadden Silvester ook amper duidelijkheid gegeven over zijn straf en ze kon aan zijn gezicht zien dat het een impact had. 'Ter verklaring,' zei ze eerst tegen haar zoon en toen de prinses. 'We weten nog niet wat de Raad zal eisen, maar het lijkt onvermijdelijk dat Silvester in Myr zal moeten blijven. De vraag is nu nog hoe lang en op wat voor manier. Wij hebben daar maar tot een bepaalde hoogte zeggenschap over, vooral omdat Silvester deze fouten als volwassen prins heeft begaan.' Haar ogen bleven op haar jongen hangen die flink wat emoties leek door te maken. 'Maar ik beken ook dat ik denk dat het goed is voor mijn zoon om een tijd thuis te zijn om te kunnen werken aan zijn toekomst en het verwerken van het verleden.' Sibel merkte dat haar eigen stem ook niet kraakhelder was. Ze boog dan ook naar voren en legde een hand op zijn knie en kneep er zacht in. Zo hoopte ze hem ook net zoals haar man aan te sporen zijn eigen gedachten uit te spreken.

Silvester merkte dat het gesprek steeds meer een kant op begon te gaan die hij zo hard probeerde te vermijden. Zelfs de woorden van Inanna, die hem juist zo veel zekerheid gaven, hadden weinig effect. Natuurlijk had hij geweten dat zijn ouders er niet enthousiast van zouden worden als hij naar Tyrosh zou verhuizen. Zijn vader had dat al erg duidelijk gemaakt. Maar wat ze nu zeiden, bemoeilijkte ook een leven hier in Myr. Hij wist ook niet of hij er trots op zou zijn dat zijn verloofde haar taken in Tyrosh op moest geven om hem bij te staan in Myr. Ze was er zo enthousiast over en ze was er goed in! En waarom zou Celine Storm haar enige erfgenaam ooit laten gaan voor haar educatie afgerond was? Hij keek verbaast naar zijn vader toen het woord 'celstraf' viel en moest zijn glas wijn weg zetten om niets te morsen. Hij had zo lang niets gehoord van de Raad en die zogenaamde 'straf' dat hij misschien erg naïef had gedacht dat het over zou waaien. Hij was pas echt in de war toen zijn moeder raak benoemde dat hij aan zichzelf moest werken. Silva keek stamelend naar haar hand en wist voor eens niet wat hij moest zeggen. 'Maar- maar ik kan aan de connecties werken tussen het Noorden en de rest van Tarth. We hebben daar nooit iemand gehad die vertrouwd wordt, dat- dat kan ik doen met Inanna. Willen jullie dat nu niet al jaren?' stelde hij voor. 'En wat als we onze tijd verdelen? Net zoals wij altijd tussen Evenfall en Myr reisden. Dan kan Inanna haar training met de Landvrouwe afronden terwijl ik mijn straf uitzit en-' Hij keek naar zijn vriendin en kneep weer in haar zachte hand terwijl de woorden maar bleven komen. 'Ik wil niet dat je je taken in Tyrosh neer legt voor mij. Niet nu je daar pas net aan begonnen bent.'