Vertrekken van Sibel, Liam en Muriel

Silvester had niet goed geweten hoe hij Inanna voor had kunnen bereiden op het leven dat hij had als prins. In het begin had hij er ook niet zo veel bij stil gestaan, maar met de tijd was dat wel veranderd. Zeker toen hij door zijn vader aan was gesproken tijdens zijn bezoek in Tyrosh. Het leek hem nu ook dat hij dat alsnog maar in beperkte maten had weten te doen. Hij dacht dat ze het er over hadden gehad dat zijn titel aan touwtjes vast zat of misschien had hij simpelweg gedacht dat Inanna eenzelfde ervaring had in haar opvoeding. Misschien had zij inderdaad meer vrijheid gehad met een afwezige vader en moeder. En wellicht was ze simpelweg beter geweest in het dragen van een titel en verantwoordelijkheden zoals Silvester dat nooit was geweest. Met zijn fouten was het niet verrassend dat de touwtjes steeds strakker gespannen werden moest ook Silva toegeven. 'Maar?' vroeg hij voorzichtig toen ze haar zin niet af maakte. Silva vreesde enigszins wat die 'maar' in hield, maar hij glimlachte uiteindelijk toen ze haar volgende woorden hoorde. Silva had zijn handen uit zijn zakken gehaald en legde ze op Inanna's handen om deze vast te pakken en zacht te kussen. 'En ik van jou. Dat kunnen onze families niet van ons weg nemen. Bovendien, als het huwelijk echt door gaat, dan hebben we nog jaren samen. Dan hebben we alle tijd om een manier te vinden ons eigen leven te leiden.' Hij wist dat hij enigszins naief klonk met deze uitspraak, maar kon het niet laten positief te blijven. Vooral nu Inanna vroeg of hij bij haar bleef als ze met haar familie sprak. Dat was een stuk makkelijker voor haar dan andersom. De frustraties zouden op hem afgevuurd worden door haar familie. Silva knikte toch. 'Natuurlijk,' zei hij zelfverzekerd. 'Kom, nu hebben we nog wat tijd om ons op te frissen in onze vertrekken. Ik kan wel een glas wijn gebruiken voor Chaol met het Koninklijk bericht langs komt.'

Inanna werd warm door de liefkozingen van haar verloofde. Ze moest toegeven dat ze opgelucht was dat ze niet verder aan het ruziën waren en dat ze een middenweg hadden kunnen vinden in de problematiek dat ze hadden geschetst. Inanna hield zich vol dat ze zich eerst moesten focussen op de straf van Silvester en dan konden ze verder gaan nadenken over hun woonplaats en werksituatie. 'Ik kan wel twee glazen gebruiken,' glimlachte Inanna, waarna ze haar geliefde nog een kus gaf en met hem mee liep naar hun vertrekken toe.