Herberg

Hij gunde het Eisa enorm dat ze op zoveel plekken mocht optreden. Het maakte hem daarnaast trots om te horen dat ze zoveel succes had. Dat succes had ze hem al die lentes geleden al beloofd. ‘Ik zal bij elk optreden zijn,’ beloofde hij, waarna hij haar dankbaar aan keek. Het was fijn dat ze niet verder hoefde over de situatie met zijn familie. Dat was al pijnlijk genoeg en hij wilde zich nu gewoon focussen op zijn vriendin. ‘Pas op, jij!’ grapte hij op zijn beurt, terwijl hij dichter naar haar toe was bewogen en zijn hand op haar wang had gelegd. Zo hing zijn gezicht dichtbij de hare. In die zin kon hij flink brutaal zijn als hij iets graag wilde. Daarbij zou hij wel eens laten zien dat hij net zoveel waard was en kon als een prins. ‘Ik zorg ervoor dat jij helemaal geen lessen nodig hebt van wie dan ook anders dan ik. Net zoals ik geen zanglessen wil hebben van iemand anders dan jij.’ Zijn woorden waren dubbelzinnig, maar Eisa zou hem wel begrijpen. Hij glimlachte teder naar de vrouw en drukte vervolgens zacht zijn lippen op de hare.

Eisa hield een hand voor haar mond om haar gelach te dempen, maar voelde dat ze als vanzelf stil werd van de blik die Matheo op haar richtte. Ze wist niet te zeggen wat ze een grotere verrassing had gevonden: dat ze uberhaupt weer oog in oog had gestaan met Matheo na al die tijd en in een adellijk paleis of dat ze weer door hem gecharmeerd was geraakt. Na Tyrosh verlaten te hebben had ze gedacht dat hun contact weer even snel zou verwateren, maar ze was blij verrast geweest antwoorden te krijgen op haar brieven. De gelaagdheid van Matheo's woorden ontging haar dus ook niet, maar ze was blij dat ze niet direct hoefde te reageren omdat zijn lippen de hare vonden. Eisa kuste Matheo gewillig terug en leunde als vanzelf tegen hem aan terwijl ze met gesloten ogen genoot van de tedere aanraking. 'Ik weet niet of ik je wel zanglessen wil geven. Ik heb je een keer horen zingen en ik heb het idee dat je een verloren zaak bent,' begon ze nu ze hem weer aan keek met een speelse blik. 'Maar misschien kwam dat door de alcohol.' Eisa vond zijn mond snel weer voor hij haar tegen kon spreken en hield zijn arm vast om hem dicht bij haar te houden.

Matheo was opgelucht dat ze niet haar gezicht had weggetrokken of hem had weggeduwd. Ondanks dat er zeker een sensuele rand aan zijn brieven had gezeten, en hij dat gevoel ook in haar brieven had gevonden, had hij niet geweten of ze opnieuw zo gewillig was om de fysieke kant van hun relatie te willen exploreren. Matheo kuste Eisa teder en hield haar met zijn arm om haar middel gewikkeld dicht tegen hem aan. 'Ach, gelukkig heb ik hele andere talenten,' glimlachte hij goedlachs om haar grap. Zijn zangstem was namelijk inderdaad niet om aan te horen, drank of geen drank. Soms leek het alsof enkel Leona de zoete stem van hun moeder had overgenomen. Al snel voelde hij haar lippen weer op de zijne en trok hij haar nog wat dichter tegen hem aan. 'Bij de Goden, dit heb ik gemist,' murmelde hij tegen haar lippen aan, waarna hij zijn kussen vervolgde in haar hals en op haar sleutelbeen. 'Heb je nog weleens gedacht aan onze nachten samen in Tyrosh? Of daarvoor?'

Eisa knikte instemmend met een glimlach. En of Matheo andere talenten had. Ze wist inmiddels heel goed hoe kundig hij was met onder meer zijn handen. Dan nam ze het maar voor lief dat hij misschien geen aanleg had voor muziek of soms iets te zelfverzekerd was. Eisa streek haar haar uit haar nek om de weg vrij te maken voor Matheo's lippen. 'Dit?' vroeg ze waarna ze hem omhoog trok zodat ze hem op zijn mond kon kussen. Haar handen zich een weg onder zijn blouse en zo gleed Eisa met haar vingertoppen over zijn rug. 'Er zijn wel wat momenten voorbij gekomen waarop ik mezelf warm heb gemaakt met gedachten aan de dagen in Tyrosh, aan jou,' vertelde ze eerlijk en verlangend. Ze had dit ook gemist en had er naar uitgekeken om weer bemind te worden op de manier waarop Matheo dat kon. De bedpartners in het Westen hadden haar maar weinig kunnen plezieren in vergelijking met de man voor haar. Eisa wist dat het maar een geluk was dat ze fysiek zo goed op elkaar ingespeeld waren. Dat vond je niet zomaar bij iedereen. Ze zou er dus goed gebruik van maken wanneer dat kon. 'Ik zou het niet erg vinden wat meer nachten te hebben om aan terug te denken,' stelde Eisa voor afwachtend op het welkom waarop ze gehoopt had. Ze zouden een andere dag maar moeten beginnen met de plannen waar ze het eerder over gehad hadden.

Matheo wist dat hij zich soms zekerder voor deed dan dat hij was, maar er was niets dat hem zoveel zelfvertrouwen gaf als een vrouw die hem zijn woorden in stemde. Het maakte dat hij nog meer huid bloot maakte en zijn lippen langs de zachte ronding van haar nek liet glijden. Het duurde echter niet lang voordat Eisa zijn lippen alweer had opgeëist met de hare en ze elkaar hartstochtelijk kusten. Hij had nog enkele dagen geleden Silvester uitgelachen dat hij niet met andere vrouwen het bed deelde buiten zijn prinsesje. Zo samen met Eisa had hij echter plots meer begrip voor de beslissing van zijn vriend. Op dit moment kon hij aan niets anders denken dan haar lichaam. 'Ik ook,' zei hij net zo eerlijk en, eerlijk gezegd, opgewonden, 'vooral 's nachts. In bed. Als ik verlangde dat jij naast mij zou liggen en dit-' Hij gleed met zijn handen langs haar armen die onder zijn blouse lagen. 'En dit met mij zou doen.' Haar vingers lieten een warme gloed op zijn huid achter. Het was echter tijd voor hem om ook meer van haar lichaam te voelen, dus opende hij langzaam de knopen van haar bovenstuk, om zo meer van haar lichaam te tonen. Het was duidelijk dat ze elkaar wilden zoals ze hadden gedaan in Tyrosh en al die tijd terug rondom het kamp. Het had echter nog nooit zo'n opbouw en spanning gehad als nu. 'Hopelijk staat er nu geen Koning aan de voet van ons bed,' grinnikte hij tegen haar lippen aan, 'terwijl wij naakt in bed liggen.' De herinnering maakte hem nog steeds aan het lachen. 'We hebben zeeën van tijd.'

'Ik ben wel meer van plan te doen,' zei Eisa glimlachend tegen Matheo. Ze liet hem toe haar bovenlijf los knopen en trok vervolgens al aan de koordjes van haar blouse. Ze had eerder gedacht dat het ontdoen van haar stoffige kleding voor een bad het beste vooruitzicht was na haar lange reis, vooral omdat ze nou ook weer niet zo zeker was geweest dat ze Matheo hier direct zou treffen, maar het was een plezier zelf niet eens de kleren uit te hoeven doen. Eisa moest weer lachen nu Matheo de plotselinge aanwezigheid van de Koning oprakelde. Die man was nog wel een paar keer in haar nachtmerries voorbij gekomen. Zuri had er ontzettend hard om moeten lachen toen Eisa haar verhaal had gedaan. De andere vrouw was eveneens verbaasd geweest dat ze de jongeman die haar zo voor schut had weten te zetten nog een kans had gegeven. Uiteindelijk nam Eisa zichzelf nou ook weer niet zo serieus en hoe kon ze nou zichzelf dit ontzeggen? 'Dat is nou niet echt de herinnering die me warm maakt,' wierp ze geamuseerd terug voor ze van het bed opstond. Eisa liet haar rokken van haar middel glijden voor ze terug op het bed knielde en Matheo in de kussens drukte. 'Maar ik geloof niet dat ik lang aan de Koning zal denken,' stelde ze nog kort. Wat haar betrof zouden ze nog wel even de tijd nemen voor ze de kamer zouden verlaten en het dorp of kamp zouden zien.