Offerfeest - de grote hal

Muriel glimlachte kort. Ze was zich er erg van bewust dat het niet zo kon blijven gaan. Of dat nou specifiek ging om een avond zoals dit of het leven dat ze leidde als prinses. Toen ze jonger was, was het een stuk gemakkelijker de voorbeeldige en toegewijde prinses uit te hangen. Maar nu onstond er meer interesse en misschien zelfs achterdochtigheid omdat het oudste kind van het Koninklijk paar nog niet getrouwd was of zelfs een partner had, noch een specifieke titel of taak. Wat hield haar dan wel bezig? Het zat haar ook dwars dat haar vader zo plots duidelijk had benoemd dat hij haar als opvolger zag. Die woorden waren haar gedachten nog niet uit gegaan. 'Zolang de Raad het ook maar als een goed teken ziet,' stelde Muriel. Ze keek haar oom vervolgens met een frons aan. 'Ze zijn jong en verliefd. Ik weet niet of een huwelijk het goede antwoord daar op is. Maar ik gun het hem zeer dat het echt werkt. Hij lijkt meer sturing te hebben. Misschien kan hij nu ook Willem beter steunen.' Hij liep tenminste niet als een kip zonder kop achter Matheo Barnes aan nu. 'Het zal de zekere spanning met zich meebrengen. Maar die was er toch al wel met het Noorden, dus wie weet hoe dit het kan veranderen.' Muriel was even stil en bekeek zo haar familie die om hen heen dansten. 'Het is vreemd Silva en Willem zo te zien. Er was veel irritatie over hun fouten, maar ze zijn ook gegroeid. Ik hoop dat ze dat door blijven zetten. Wie weet wat ze dan kunnen bereiken.' Ze glimlachte hierbij trots. Ze zag het graag dat haar broertjes succesvol waren, maar ze voelde ook met enige frustratie dat ze niet goed wist wat haar eigen ideale succes was. 'Heeft papa het wel eens met jou gehad over opvolging?' vroeg ze toen zachtjes aan haar oom terwijl het nummer ten einde liep. Ze ging er van uit dat hij begreep dat ze niet de Kroon bedoelde.

Silva streek langs Inanna's rug toen hij het conflict op haar gezicht zag. Hij wilde haar geen moeilijke keuze voorleggen, maar hij had het idee dat hij niet al zijn aandacht kon richten op haar vader en de landvrouwe. Haar andere tante, Diane, was ook al op hem afgekomen om een praatje te maken. Ze was vriendelijk geweest, maar had hem er ook aan herinnerd dat Inanna's familie niet werkte zoals een conventioneel gezin. 'Ik kan het ook wel aan als ze me wel weigert. Dan vraag ik gewoon één van jouw tantes. Ik ben wel vaker door een dame afgewezen,' stelde hij met een zelfverzekerde grijns. Inanna zelf had hem ook in de koud gelaten tot hij op haar verjaardagsfeest was verschenen. Hij kuste haar ook nog en knikte kort dankbaar naar zijn tweelingbroer voor hij zelf de moeder van Inanna zocht. Hij vond haar bij de rest van de Noordelijke delegatie en rechtte zijn rug voor hij op hen afliep. Hij herinnerde zichzelf er maar aan dat Inanna haar dochter was en hij van haar hield dus haar moeder kon niet zo erg zijn. Bovendien was ze vrienden met haar oom en Silva had zo nu en dan ook wel verhalen gehoord over hun uitstapjes. Toch moest hij wel degelijk zijn zenuwen onderdrukken terwijl hij op de imposante vrouw af liep. Ze torende niet boven hem uit zoals Celine Storm deed - die bovendien met interesse toekeek wat hij van plan was zag hij vanuit zijn ooghoeken - maar de Islaïse prinses had een aanwezigheid die even groots was. Silvester glimlachte charmant naar de vrouw en boog toen kort. 'Prinses Isaia, zou u mij het genoegen doen om deze dans te delen?' Hij hield afwachtend een hand naar haar op terwijl hij al zijn aandacht gericht hield op Inanna's moeder.

Sippend aan een glas wijn dat ze bij het betreden van de zaal van een dienblad af had gegrepen keek Isaia toe hoe haar dochter danste met de prins. Het deed haar vreemd genoeg denken aan Iker en haarzelf al die jaren geleden. Toen waren zij het gesprek van het moment geweest en hadden ze men moeten overtuigen dat ze ook oprechte liefde voor elkaar hadden. Die liefde had echter wel degelijk moeten groeien. Bij haar dochter leek dat nu natuurlijker te gaan, al vertrouwde ze de jongen voor geen meter. Ze was net met Diane in gesprek toen ze geamuseerd opmerkte dat de prins naar haar toe leek te lopen. Isaia had gedacht dat ze de eerste dans met haar echtgenoot zou delen, maar deze prins bleek hem voor te zijn. 'Ik heb mijn werk verkeerd gedaan, Diane,' murmelde ze met een glimlach, nog buiten gehoorafstand van de jongen, 'ik ben niet intimiderend genoeg geweest voor zijn zoon om mij te vermijden.' Diane zou wel weten naar welke twee mannen ze refereerde. Toen de prins eenmaal voor haar stond, bekeek ze hem keurend van top tot teen en duwde ze uiteindelijk haar glas wijn in Diane's hand. Ze kon haar familie niet aan doen om de jongen af te wimpelen. 'Of het met genoegen is moet nog blijken, maar tegen een dans zeg ik nooit nee,' reageerde ze op de jongen, waarna ze haar hand in de zijne legde en nog een blik over haar schouder naar haar vriendin wierp. Zo liep ze mee met de prins en stond ze al snel met hem te dansen op de dansvloer. 'Ik was nog van plan om je te spreken zonder mijn dochter,' begon Isaia, terwijl ze de prins onderzoekend aan keek. 'Ik wilde het met jou hebben over... jouw oude gewoontes. En hoe je die hopelijk in Haudan hebt achtergelaten.'

Kain keek over Muriels schouder naar het dansende koppel. 'Onderschat jonge liefde niet, Muriel. Ik ben het er mee eens dat een huwelijk nooit problemen zal oplossen, maar het zal hun allebei hopelijk goed doen om die stabiliteit in hun leven te hebben. Daarbij zal het een eye-opener voor Silvester moeten betekenen door de aankomende uitspraak die eraan komt.' Hij maakte zich zorgen over de nabije toekomst van zijn neefje. Wat zou de Raad uiteindelijk gaan besluiten? Hij probeerde er voor Liam deze dagen achter te komen, maar hij was nog niet erg dichtbij gekomen. 'Het is in elk geval goed om jouw broers zo veel mogelijk te steunen. Ze zijn op een leeftijd gekomen dat ze daadwerkelijk moeten uitzoeken wat ze met hun leven willen doen en hoe ze omgaan met hun beslissingen uit het verleden.' Hij draaide zijn nichtje om en glimlachte teder naar haar. 'En ik en jullie oom zullen ook altijd achter jullie staan.' Het nummer liep tegelijkertijd ten einde. Hij wilde zijn nichtje aanbieden om nog een dans te wagen, maar ze begon plots over een heel ander onderwerp. 'Over... zijn opvolging?' Het verbaasde hem dat ze hier plots over begon. Hij begreep dat ze niet refereerde naar de Kroon. 'Niet in die exacte woorden. Maar als hij over de toekomst spreekt, iets wat hij de laatste tijd vaker doet, heeft hij het altijd over jou. Ik ben er van zelf vanuit gegaan dat jij-' Hij sprak het nog maar niet uit als de Koningin er nog niets specifieks over had gezegd. 'Maar tot nu toe leeft hij nog erg in het heden. Hij kan niet stoppen met spreken over de samenwerking. Maar- Is jouw vader er toevallig over begonnen?' vroeg hij benieuwd. Het zou interessant zijn, gezien de laatste... ontwikkelingen.

Muriel wist dat ze altijd op haar ooms kon bouwen. Als kind had ze het ook helemaal niet zo erg gevonden om haar tijd te moeten verdelen tussen Myr en Evenfall wanneer dat kon. Zo af en toe had ze haar ouders ook weten te overtuigen om een logeerpartijtje bij oom Ed en oom Kain thuis te houden. Dan probeerde ze zo lang mogelijk op te blijven om haar boeken uit te lezen of at ze al het lekkers dat haar ooms meebrachten van de markt. Ze had hele fijne herinneringen aan die zeldzame slaappartijtjes. Toch was het niet erg te horen dat ze ook nu steun nog had van haar geliefde ooms. Muriel glimlachte naar Kain, maar zag toen ook de verrassing op zijn gezicht. 'Ja,' zei ze duidelijk. Ze zag dat men om hen weer begon te dansen. Om maar te vermijden dat er alsnog iemand op haar afstapte, spoorde ze haar oom weer aan door te blijven dansen zodat ze hun gesprek door konden voeren. Ze hoorde erg benieuwd zijn antwoord aan en knikte vervolgens met een ernstige blik. 'Zo juist. Hij deed net alsof het wel eens eerder ter sprake is gekomen tussen ons. Of dat het vanzelfsprekend is.' Muriel wist niet wat haar meer dwars zat van die twee opties. Ze keek echter met nog steeds dezelfde frons naar haar oom. 'Beschrijft hij nu al het onderhouden van de banden met het Noorden een samenwerking?' vroeg ze toen met enige voorzichtigheid. Ze had het haar vader zo nog niet horen noemen. Het klonk nogal voorbarig. Was er iets waar ze niet vanaf wist?

Silva deed zijn best om de tijd die het kostte voor de vrouw haar besluit nam om op zijn voorstel in te gaan niet tot zich door te laten dringen. Uiteindelijk kon ze niet veel doen in een zaal waar vele ogen op hen gericht waren. Tenminste niet zonder dat het slecht uit zou vallen voor haar dochter of echtgenoot. Hoe afstandelijk ze ook overkwam, dat leek ze niet te willen. Silvester voelde alsnog dat hij opgelucht was toen ze op haar eigen manier instemde. Voor hij zich omdraaide naar de dansvloer, zag hij nog kort de blik van Inanna's tante. Ze kon haar uitdrukking niet plaatsen. Silva leidde prinses Isaia naar het midden van de zaal en nam daar haar handen vast. Ze vielen al snel in hetzelfde ritme als de paren om hen heen en hij moest zijn best doen niet te proberen het gezicht van zijn verloofde te zoeken. De woorden van zijn danspartner wisten hem echter direct bij de les te houden. Verrast keek Silva de Islaïse prinses aan. 'Mijn oude gewoontes?' vroeg hij onschuldig terwijl hij een gemakkelijke glimlach terug op zijn gelaat plaatste. 'Ik heb veel achtergelaten in Haudan,' voegde hij toen even snel toe voor ze te veel uitleg zou geven. 'Ik ben niet dezelfde prins.' Het was precies hetzelfde wat hij de Raad hoopte te vertellen als het op zijn oordeel aan kwam.

Kain keek zijn nichtje verrast aan nadat ze toe gaf dat Liam was begonnen over de opvolging. 'Dat was... onverwachts,' zei Kain eerlijk. Hij had Liam de laatste tijd niet meer over de opvolging gehoord. 'Muriel, je kent jouw vader en zijn gedachten. Ondanks dat hij misschien jou als opvolger ziet, kan je ook de opvolging weigeren als je het niet zitten. Laat het alsjeblieft geen vanzelfsprekendheid zijn,' probeerde hij op zijn nichtje in te praten. Ondanks dat hij Liam hoog in aanzien had staan, wilde hij niet dat zijn dochter een kopie van hem werd. Hij wilde verder vragen over de woorden van de Koning, maar besefte dat hij tegelijkertijd een slippertje had gemaakt. Hij was weleens vaker loslippiger rondom familie, maar dat kon hij zich niet veroorloven. Zeker niet als hij besefte dat hij meer informatie had dan Muriel. 'Jouw vader heeft het weleens in de mond genomen,' zei hij uiteindelijk dus maar eerlijk. 'Maar wellicht was dit uit steun voor jouw broer. Hij kan het namelijk zeker wel gebruiken richting het huwelijk toe.' Kain wilde haar de waarheid vertellen, maar dat was niet aan hem. Uiteindelijk was het Liam die zijn dochter en de rest van de spionnen moest informeren. 'Heeft jouw moeder er ooit iets over gezegd? Zou zij weten wat jouw vader van plan is?'

Isaia keek de jonge prins met een scherpe blik aan. Het was alsof ze een jonge mix van haar zelf en haar man zag. Zij waren ook zo onnozel en dwaas als jongvolwassenen geweest en hadden de autoriteit van anderen niet gerespecteerd. 'Die charmes en geveinsde onschuld van jou werken niet bij mij, jongen. Ik wil dat je mij en mijn woorden serieus neemt. Dan laat ik jullie verder met rust en kan ik ook een goed woordje over jou doen naar de landvrouwe toe.' Ze liet zich ronddraaien door de prins, maar trok hem vervolgens ook weer dichter naar haar toe zodat enkel hij haar woorden kon horen. 'Ik houd je aan jouw woorden. Je neemt geen andere partners dan mijn dochter en je respecteert al haar handelingen die ze doet om niet binnen nu en de komende lente zwanger te worden. Je zal haar beschermen in dit paleis en altijd haar kant kiezen, ondanks dat je mogelijk een andere mening hebt. Dit huwelijk laat je slagen, punt uit.' Ze keek haar schoonzoon indringend en ernstig aan. Ze wilde zichzelf niet hoeven herhalen tegenover deze bijdehante prins en ze wilde ook niet dat het nodig was om Celine op hem af te sturen.

Silvester wilde zijn schouders achteloos ophalen naar de oudere vrouw, maar het werd hem snel duidelijk dat ze niet op dezelfde manier reageerde op zijn charmante lach als anderen. Hij liet zijn glimlach enigszins varen toen ze hem dichter naar zich toe trok. Met een neutraal gezicht hoorde hij haar woorden aan. Hij nam ze stuk voor stuk in zich op en wist dat hij er slim aan zou doen ze in zijn broekzak te steken en de prinses verder niet tegen te spreken. Iets zat hem echter dwars aan dit pleidooi. 'Ik wil niet anders dan dat dit huwelijk slaagt en zal Inanna bij staan zo goed als ik kan,' beloofde hij stug. Hij dacht dat al eens duidelijk gemaakt te hebben aan Inanna's familie, maar het moest duidelijk opnieuw gezegd worden. Bij de Goden, het was alsof iedereen het nu plots over hun toekomstige kinderen had. Ergens had hij dat aan moeten zien komen, maar hij voelde hoe dat de druk erg opvoerde voor zijn verloofd en ook hemzelf. Het deed hem aan Willem denken. Wat zou hij doen als hij plots verrast werd met het vaderschap? Silvester danste verder, maar kon toch niet zijn mond dicht houden. 'Bovendien zou ik nooit verwachten dat zij zwanger raakt voor ze er zelf de keuze om maakt, voor ze klaar is om een goede moeder te zijn, voor we een stabiel gezin kunnen vormen. Ik zal haar die mogelijkheid geven.'

Muriel keek weg van haar oom terwijl hij antwoordde ondanks dat ze graag zijn uitdrukkingen in zich op wilde nemen. Het was even confronterend om het met haar oom hier over te hebben als het was om het haar vader te horen zeggen. Ze draaide rond hem heen terwijl ze de woorden overdacht. 'Maar je denkt dat het ook een mogelijkheid is?' vroeg ze toen ze weer recht tegenover hem stond. Haar vader leek vertrouwen in haar te hebben.. Zouden anderen dat ook doen? Ze keek vervolgens ontevreden naar Kain op. Het leek haar geen goed idee het over samenwerken te hebben met het Noorden terwijl de Raad nog zo veel wantrouwen droeg naar de Noordelijke Landvrouwe en haar gewest en vooral met de beweging die weer sterker werd. Haar broer had ook op het randje gestaan met zijn 'aan banden werken'. De vraag over haar moeder haalde haar uit haar gedachten. 'Nee, je weet dat ze dat onderwerp vermijdt als de pest. Om wie van haar kinderen het ook gaat.' Het was al erg lang onmogelijk om met haar moeder te praten over haar ideeën voor de toekomst, vooral als het om haar werk onder haar vader ging. Ze leek er weinig van te willen weten. 'Ze vertelt me ook niets over haar gedachten over Silvester's verloving of wat ze met het Noorden wil doen. Ze blijft maar bezig-' Muriel zuchtte vermoeid. Dit soort gebeurens had haar nooit eerder zo moe gemaakt. Ze wist niet waar haar energie gebleven was.

Isaia keek de jonge prins bedachtzaam aan toen zijn gezichtsuitdrukking stugger en geïrriteerder werd. Hij deed alsof ze hem aan het pestten was. Hij moest eens flink aan zijn attitude werken als hij serieus genomen wilde worden als prins, echtgenoot en vertegenwoordiger van zijn familie. 'Goed,' reageerde ze dus enkel. 'Beloften nemen we namelijk wij erg serieus in het Noorden en in mijn geboorteland. Ik zal jou dus aan jouw woorden houden.' Isaia danste ondertussen met een neutrale, doch vriendelijke blik verder, om de omstanders maar niet te laten blijken wat voor gesprek ze aan het voeren waren. Ze moesten juist laten zien dat ze als schoonfamilies sterk stonden. Dat was uiteindelijk ook de kracht van haar eigen familie geweest, tot het haar moeder had verstikt. Ze kon enkel hopen dat ze genoeg haar best had gedaan om Inanna niet eenzelfde lot te laten ervaren. 'En jij begrijpt vast ook dat dit gesprek onder ons blijft en dat we Inanna en de rest van onze families vertellen dat we een fijne dans gedeeld hebben,' merkte Isaia nog op met een dringende blik naar Silvester toe geworpen. 'En dan is er nog dat dingetje over jouw straf...' Ze benoemde het pas toen ze ver genoeg van de andere koppels aan het dansen waren.

Kain haalde zijn schouders op. 'Natuurlijk geloof ik dat het een mogelijkheid is, zeker als jouw vader het zo expliciet benoemd heeft naar jou toe. Jouw vader is een man van zijn woord, maar tegelijkertijd zal hij altijd de stap nemen die het beste is voor jouw moeder.' Hiermee bedoelde hij niet dat Muriel niet in het belang van haar moeder zou handelen, maar dat Liams woorden nogal eens verbogen konden worden in het belang van zijn vrouw. 'Misschien moet dat onderwerp toch eens geopend worden,' stelde Kain met een kalme stem voor. 'Zeker nu Silvester weer terug is in het paleis met een verloofde, Willem  meer en meer naar de Troon neigt te werken en jij mogelijk in de voetstappen van jouw vader zal stappen. Sibel kan niet voor eeuwig dit onderwerp naar voren schuiven, puur omdat ze jullie wellicht wel uit de schijnwerpers en royale functies had willen houden.' Bezorgd keek Kain toe hoe het onderwerp van haar moeder Muriel raakte. Hij had eerder ook gezien dat ze er moe uit zag, maar het werd hem steeds duidelijker dat Muriel meer dwars leek te zitten. 'Zou jij het fijn vinden als ik en Ed met haar zouden spreken?' Hij wist geen andere manier om te helpen. Wat hij wel wist, was dat Sibel wel vaker hemzelf en Ed in vertrouwen had genomen, ook rondom haar kinderen.

Muriel deed haar best haar teleurstelling niet te laten zien. Het was niet helemaal eerlijk omdat ze de verkeerde vraag had gesteld voor het antwoord waar ze op gehoopt had. Ze wist dat het mogelijk was, maar ze wilde weten of hij dacht dat ze het zou kunnen. Kon zij net zoals haar vader een heel netwerk aan spionnen aansturen? Ze wist dat ze goed was als spion, maar dit was toch wel iets anders. ‘Het zou niet erg zijn voor moeder om dat een keer te horen van iemand anders dan haar echtgenoot of kinderen,’ zei ze kort. ‘Maar ik geloof dat ik zelf ook een gesprek met hen beiden aan zal moeten gaan.’ Het was niet alleen haar moeder van wie ze momenteel amper hoogte kreeg. Haar vader kon er ook wat van. Dat was voor hij naar Haudan was gegaan al zo en nu nog steeds. Ze had het idee dat ze plots veel minder betrokken werd bij zijn keuzes en dan begon hij nu over opvolging- Zelfs haar broers, nu zo volwassen waren, kwamen minder vaak bij haar aankloppen. Muriel stopte haar frustratie zo goed als ze kon weg en keek naar haar oom. Ze kon het niet enkel over haar eigen irritaties hebben en dat liet haar anders naar Kain kijken. ‘Ik ben denk ik ook niet de enige met frustraties in de familie,’ stelde ze bedenkelijk vast. ‘Je weet dat oom Ed zijn emoties niet kan verhullen. Hij durfde mij gisteren een zuurpruim te noemen, maar ik heb hem nog nooit zo ontevreden gezien tijdens een feest.’

Silvester wist niet of hij er blij mee moest zijn dat hij de prinses tevreden leek te hebben gesteld voor nu. ‘Ik neem de beloftes die tijdens een bruiloft worden gemaakt voor de Goden, onze families en het land ook erg serieus. Daar hoeven geen andere beloftes bij gemaakt te worden,’ zei hij met een frons. Hij kon zich het voorstellen dat de moeder van Inanna misschien zo haar eigen interpretatie had van die beloftes en wat een huwelijk in hield, maar Silva was van plan zich wel degelijk aan die verbintenis te houden zoals het hoorde. Hij was even stil en besloot zo de dans maar uit te zitten met een beleefde glimlach op zijn gezicht. De Islaïse vrouw had echter andere ideeën. ‘Ik geloof dat het weerhouden van informatie naar mijn verloofde juist breekt met de belofte die u mij zo juist heeft laten maken. Ik heb geen geheimen voor Inanna en als ze hier naar vraagt, zal ik haar eerlijk antwoorden..’ Hij begon zich meer en meer te irriteren aan de toon die ze aansloeg naar hem, maar begreep ook dat hij die irritatie niet kon laten zien. De test had hij namelijk nog niet doorstaan. Hij klemde zijn kaken op elkaar toen ze over de straf begon. Hij hief zijn kin en keek van de vrouw weg. Hij wist niet zeker hoe ze daar over wist. Zou het de achterdochtigheid van zijn vader bevestigen? Misschien moest hij Muriel hier op aan spreken. ‘Ik weet niet over welke straf u het heeft.’ Uiteindelijk was dat de waarheid: er was nog altijd geen duidelijkheid wat zijn straf zou zijn en of die er überhaupt kwam. Dat laatste was echter maar een kleine kans.

Isaia luisterde de woorden in stilte aan. De man maakte nou niet per se een goede indruk op zijn schoonmoeder op deze manier. Ze wist niet wat voor irritatie erachter zat, of dat hij simpelweg Inanna van haar familie weg wilde krijgen. Dat kon Isaia niet laten gebeuren, omdat ze wist dat voor pijn dat zou geven aan Iker, Diane en Celine. Desondanks kon ze ook niet deze prins over haar heen laten lopen. Ze wilde verder gaan over de straf, maar het lied kwam tot zijn einde en de paren naast hen stopten met dansen. 'Ik denk dat we allebei heel goed weten over welke straf en boetedoening ik spreek. Voor mijn dochter kan ik enkel hopen dat jij er goed mee weg komt,' eindigde Isaia de dans met een korte buiging. Ze keek de prins nog van top tot teen aan en schudde vervolgens enigszins teleurgesteld haar hoofd. Diane had zo nu en dan met zoveel lof over de Koning gesproken en de man had haar zelfs het bed in verleid. Ze had dus hogere verwachtingen van zijn zoon gehad. 'Jij bent duidelijk geen zoon van jouw vader en het respect en de eerlijkheid van jouw moeder heb jij ook niet. Kritiek zal jij jouw hele leven ontvangen en als betrokkenen van jouw verloofde mogen wij in haar belang spreken, of jij dat nou wilt horen of niet. Ik hoop dat je je gedraagt tegen de andere leden van mijn familie, zowel nu als in de toekomst.' Hiermee draaide ze zich om en liep ze terug naar haar familieleden toe. Over de inhoud van de dans en het gesprek sprak ze echter niet.

Kain keek opzij naar zijn echtgenoot en zuchtte zacht. De waarheid van zijn man's stemming kon hij natuurlijk niet aan zijn nichtje opbiechten. 'Het is erg druk geweest, Muriel, en we hebben de laatste dagen maar weinig geslapen. Ik hoop dat een dans hem zometeen zal opfleuren.' Op hetzelfde moment eindigde het lied, maar liet Kain zijn nichtje niet onmiddellijk los. Hij keek haar daarentegen juist indringend aan. 'Muriel, de avond is nog jong en vele ogen kijken naar jou. Laat de opmerking van jouw vader voor nu los en probeer iets deze avond te zoeken waar je van kan genieten. Het zal deze avond en de komende dagen beter te tolereren maken.' Na deze woorden drukte hij een kus op haar wang. 'Bedankt voor de dans, Muriel.' Vervolgens liep hij terug naar zijn echtgenoot toe. Hij kon het liegen tegen iemand waar hij zoveel om gaf niet meer aan.

Silva deed zijn best de lessen die hij van zijn vader en zus had gehad over het niet tonen van emoties noch leugens te volgen. Het was alleen een stuk moeilijker met de imponerende blik van prinses Isaia op hem gericht. Hij zou haar alleen niet meer informatie kunnen geven over die straf, al had hij het gewild. Bovendien hadden zijn ouders hem ook verteld er niet over te spreken. Silvester liet de vrouw los toen hun dans eindigde en knikte kort met zijn hoofd. Zijn gezicht bevroor echter toen hij haar volgende woorden hoorde. Het koste hem enige moeite om na de woorden, die diep op hem in boorden, nog een gedag te zeggen naar de moeder van zijn verloofde. 'Het was me een genoegen,' perste hij nog door zijn lippen voor hij zich ook omdraaide en terug op Inanna en zijn broer af stapte. Hij ontmoette Muriel midden op de dansvloer die een arm door de zijne stak, waarschijnlijk om te vermijden dat een andere partner haar om een dans zou vragen. Ze raadde zelf al dat zijn dans met prinses Isaia niet erg goed was verlopen, maar Silvester wist ook van zijn zuster's gezicht op te merken dat ze zelf ook geen plezierige dans had gehad. Hij liet zich door haar aansporen zijn frons van zijn gezicht te krijgen en glimlachte uiteindelijk om een grap die ze maakte over Andres Farrar die een ongemakkelijk dans maakte met hun nichtje Sheila. 'Bedankt, broer, voor het warm houden van mijn verloofde,' zei hij met een glimlach voor hij de hand van Inanna terug op zocht en hier zacht in kneep.

Muriel had haar oom met een frons na gekeken. Ze kon haar vinger er niet op leggen wat haar oom zo dwars had gezeten en hij had het duidelijk niet met haar willen delen. Sterker nog, het had gevoeld alsof hij liever van haar af was voor de avond. Dat plezier waar hij over sprak, zou ze dus niet bij haar ooms kunnen zoeken tijdens dit bal. Zuchtend liet ze haar blik de zaal door dwalen en merkte haar broer op die net een dans met Isaia van de Zomereilanden had beëindigt. Muriel wist dat het geen slecht teken zou geven als ze eerst met haar familieleden zou dansen voor ze een andere partner de kans gaf. Voor ze dus door een gast aangesproken kon worden, liep ze achter Silvester aan en liep met hem mee terug naar Willem en prinses Inanna. Muriel glimlachte beleefd naar prinses Inanna, maar kon het niet laten een scheve glimlach op haar broers te werpen. 'Heeft u nu goed kunnen testen of u wel degelijk de juiste broer tot verloofde heeft gekozen?' vroeg ze plagend. Het was goed van Willem om een dans met de prinses te wagen. Ze was ook enigszins benieuwd of ze het over iets zinnigs gehad hadden. Zij had zelf nog maar weinig gesprekken met Inanna gehad en het boeide haar te weten waar de prinses over na dacht, wat ze vond van dit alles. En ze was benieuwd naar haar verhuis plannen. 'Ik heb het moment nog niet eerder gevonden om u te vertellen dat ik erg graag help met uw verhuizing en het thuis maken van Myr. Mijn broer heeft geen flauw idee wat écht comfortabele vertrekken zijn, noch wie of wat zijn kamers onderhoudt. Ik introduceer u graag aan onze hofhouding. En wellicht aan onze wacht, of bent u van plan uw eigen wachters aan te houden hier?'

De dans was tot zijn einde gekomen en Inanna bedankte Willem door een diepe buiging te maken. De broer van Silvester was erg vriendelijk geweest en gevraagd hoe ze het had gevonden tijdens de eerste weken van haar bezoek aan de stad. Het kostte haar dan ook weinig moeite om oprecht te antwoorden op de vraag die Muriel haar stelde nadat zowel de zus van Silvester als Silvester bij hun waren komen staan. Het was moeilijk om volledig op haar gemak te zijn nu ze omringd werd door alle drie de kinderen van de Koning en Koningin. 'Het heeft bevestigd dat de tweelingbroer van mijn verloofde niets anders had kunnen zijn dan enorm vriendelijk,' glimlachte Inanna, terwijl ze voelde hoe Silvesters hand de hare vast pakte en ze hem een opgeluchte glimlach toe wierp. Ze hoopte zeer dat het gesprek tussen haar verloofde en moeder goed was verlopen. Op Silvesters gezicht kon ze niet duidelijk een antwoord vinden. Enigszins verrast hoorde ze vervolgens de aardige woorden van Muriel, de zus van Silvester aan. 'Dat is- Ik neem erg graag dat aanbod aan. Silvester en ik hebben maar weinig tijd gehad sinds mijn aankomst om een juist vertrek te kiezen en deze ons eigen te maken,' zei ze eerlijk, waarna ze haar hoofd schudde. Diane zou haar later wel op haar vingers tikken dat ze zo eerlijk was geweest. 'Nee, ik heb mijn wachters de keuze gegeven of ze willen blijven of terug willen keren naar Tyrosh. De meesten hebben hun gezin in mijn geboortestad en ik zou ze niet weg willen houden.'

Willem zag in zijn ooghoeken hoe zijn broer en zus op hun af kwamen stappen. Hij boog nog voor de prinses, voordat Silvester zijn verloofde weer had gevonden. Met een brede grijns tikte hij vervolgens tegen zijn broer aan na het compliment dat hij van Inanna had gehad. 'Ik wist wel dat ze zou in zien wie de beste broer is,' grijnsde hij, al zou hij niet in Silvesters schoenen hadden willen staan. Er zouden nog veel strategischere huwelijken voor hem in het verschiet zijn. Maar hij was blij dat door dit huwelijk wellicht het Noorden achter hun zou komen te staan, nadat het Westen en Zuiden dat al deden. Terwijl Muriel en Inanna in gesprek raakten, trok hij zijn broer wat dichter naar hem toe en sprak hij in zijn oor. 'Jouw speech was goed, broertje,' complimenteerde hij Silva. 'Het had wat meer emotie mogen hebben, maar ach, wie ben ik om kritiek te hebben.' Hij glimlachte plagerig naar zijn broer en wees vervolgens naar de Zuidelijke landvrouwe en -heer. 'En wat gaan we aan hun doen?'

Muriel wierp een blik op haar broer en schudde haar hoofd. 'U kunt niet voor alles op mijn broer vertrouwen. Zoals het uitkiezen van bediendes of zelfs het selecteren van geschikte gordijnen.' Ze glimlachte vriendelijk naar de prinses terwijl ze het antwoord op haar vraag met minder geduld af wachtte. Geïnteresseerd hoorde ze het antwoord aan, maar ze kon niet direct een manier verzinnen waarop ze kon vragen welke wachters zouden blijven en of Ada die keuze al had gemaakt. Ze zag dat haar broers ook een onderonsje hadden en zette het gesprek met Inanna nog voort. 'Ik hoop dat u niet helemaal alleen hier naartoe zal verhuizen? Ondanks dat ik overtuigd ben dat onze wacht en bediening uitstekend zijn, zal het fijn zijn bekende gezichten om u heen te hebben.' Ze merkte dat er een nieuwe dans gestart werd op een sneller tempo dan voorheen en was blij dat ze in ieder geval nog een dans met de heer Mondrien had vermeden. De vloer begon ook aardig vol te raken. 'Het lijk me dat er veel zal zijn om aan te wennen. Weet dus dat mijn deur open staat. Ook voor advies om dit soort evenementen door te komen en de juiste danspartners te vermijden,' vertelde Muriel de prinses zachter in haar oor. Ze kon het zich in beelden dat Inanna in Tyrosh wel zou weten hoe ze dit allemaal aan moest pakken, maar Tyrosh was geen Myr. Dit hof was erg anders en Muriel kende het van binnen en buiten.

Silvester bleef de hand van Inanna vast houden en liet het geplaag van Muriel en Willem langs zich heen gaan. 'Ook ik moet helaas toegeven dat mijn broer een betere danser is, en vriendelijker, maar ik geloof dat hij niets van mijn charmes of goede moves heeft als het op minder serieuze dansen aankomt.' Hij grijnsde hier kort bij, maar liet zijn interesse trekken door Willem. 'Ja?' vroeg hij verrast. Het was fijn dat van Willem te horen. Hij had er een goed oog en oor voor. Vervolgens volgde hij de vinger van zijn broer naar het Zuidelijke paar. Hij zuchtte en haalde zijn schouders op. 'Eerlijk gezegd denk ik dat ik me vooral bezig moet houden met mijn eigen schoonfamilie. Ik dacht dat de prins en landvrouwe het moeilijkst te overtuigen zouden zijn, maar de prinses zou net zo goed een mes in mijn rug kunnen steken.' Hij fluisterde zijn broer deze woorden toe, omdat hij er nog niet helemaal aan uit was hoe hij dit aan zijn verloofde wilde vertellen. Terwijl hij de Landheer en Landvrouwe van het Zuiden bleef volgen zuchtte hij weer. 'Misschien kan prins Iker wel iets betekenen om onze eigen connecties met Quandaï te leggen die niet gebouwd zijn op de Moeder en haar onderdanen. Dat is het enige dat de Zuidelijke tweeling ons boven het hoofd zal kunnen houden.'

Ada was samen met de Noordelijke familie binnen komen lopen in de grote hal waar het bal plaats vond. Ongeduldig had ze eerder staan wachten tot ze eindelijk naar de festiviteiten konden gaan, al was het interessant genoeg om de Noordelijke familie allen met elkaar te zien, ook in de aanwezigheid van Silvester. Ada was blij dat ze zo goed getraind was om een stoïcijnse blik te houden, maar ook dat de prins blijkbaar wat lessen bij zijn vader had gevolgd. Hij liet namelijk geen enkel blijk weten dat hij Ada ergens van kende, ondanks dat ze jarenlang in het paleis had gewoond en ook de prins had zien opgroeien. Nu keek ze toe hoe hij zijn speech af rondde met Inanna aan zijn zijde en hoe de gehele koninklijke familie begon te dansen. Haar blik gleed al snel af naar Muriel, iets dat haar blik al vaker had gedaan deze avond. Ze hadden elkaar nauwelijks meer gezien dan een korte blik in de gangen. Ada wist dat het iets te maken had met haar escapade met Roshan, maar Muriel had toch zo vaak gezegd dat ze ook met anderen het bed in mochten duiken? Ze begreep niet dat haar vriendin daar zo lang boos over bleef. Met een zucht liet ze haar blik weer van de prinses afglijden en hield ze de Noordelijke familie, en specifiek Inanna, in de gaten. Zo liep ze door de menigte heen.

Roshans ogen gleden nieuwsgierig de zaal door terwijl ze haar best deed om de vele mensen in zich op te nemen. Ze zou het niet graag toe geven, maar ze was wel degelijk overweldigd door het feest. Het was een feest voor het oog. De juwelen, decoratieve wapens, en zelfs de rijk versierde gaslampen aan de muren zou ze nog langere tijd willen bestuderen. Ze had echter een belangrijkere missie vanavond. Roshan was samen met haar familie aangekomen op het feest en had tijdens de speech bij ze gestaan. Het had goed gevoeld het moment met hen en met haar beste vriendin te delen. Toen het dansen begon en iedereen uitgenodigd was op de dansvloer, had ze zich geëxcuseerd. Ze wilde weten of Ada hier was. Ze had dat in eerste instantie uit willen vinden door Inanna aan te spreken en te feliciteren met haar verloving. Ze was alleen niet de enige en toen ze eindelijk vrij leek van haar gedans, zag Roshan de rij om met haar en de prins te praten al groeien. Ze had dus een plek hogerop gezocht om te kijken of Ada misschien aan het werk was rondom de Noordelijke prinses. Roshan stond tegen de leuning van de trappen waar meerdere mensen het betere uitzicht op waren komen zoeken. Het duurde daar niet lang voor ze het uniform en de krullen van de vrouw herkende. Roshan voelde direct dat haar wangen rood kleurden en ze haar glimlach moest onderdrukken. In plaats van meteen op Ada af te gaan, bleef ze op haar plek. Ze liet haar ogen niet van Ada dwalen en spoorde de vrouw in haar gedachten aan naar haar op te kijken. Ze wist zeker dat de Goden haar een beetje zouden helpen. Ze had met Leona en haar moeder gisteren nog gebeden.

Kadhja lachte met een hand voor haar mond om de grap die ze de heer Rascalles hoorde maken naar het handjevol kennissen dat zich om hen heen had gevormd. Ze had de grap echter maar half gehoord en toen de anderen enthousiast door gingen met hun eigen verhalen en ze merkte dat ze een stap naar achteren kon doen, zuchtte ze diep. Eerder had ze nog met haar volle aandacht naar de toespraak van de Koningin geluisterd terwijl ze haar familie had kunnen bestuderen. Het was interessant geweest om tegelijkertijd de reacties in het publiek waar te nemen. Lang niet iedereen leek enthousiast om de aankondiging van de verloving van één van de prinsen bijvoorbeeld. Kadhja was er door geïntrigeerd. Moest ze het als een goed teken zien dat de Koninklijke familie er niet op tegen was dat hun zoon zou trouwen met de dochter van de verbannen Quandaïse prins? Het had haar ook doen besluiten dat ze een poging zou moeten doen om met prins Iker te praten. Ze was benieuwd wat voor inzichten hij wellicht had, maar ze was er nog niet aan uit hoe ze hem subtiel kon benaderen. Waarom zou hij met haar zo een soort gesprek aan gaan? Kadhja nipte van haar drankje terwijl ze naar de dansende mensen keek en de groepen die zich gevormd hadden door de zaal. Ze had gehoopt dat de prins haar nog benaderd zou hebben na hun gesprek, maar ze had niets meer gehoord. Ze wist niet hoe lang ze daar op kon wachten, noch hoe veel risico ze liep door dat te doen. Op dit feest voelde ze zich ook al blootgesteld. Er waren zo veel mensen, zo veel nieuwsgierige blikken, enkele die ze het liefste vermeed. Toen ze vanuit haar ooghoeken de Zuidelijke landvrouwe en één van haar zoons dichterbij zag komen, excuseerde ze zich dus ook bij de groep van heer Rascalles met de smoes dat ze wat lucht wilde scheppen.

Ada ontweek hier en daar enkele gasten die ofwel te druk aan het dansen waren ofwel al een flinke scheut drank achter de kiezen hadden. Zelf moest ze gefocust blijven. Ze moest natuurlijk in haar rol blijven als wachter van de Noordelijke familie, maar ze moest ook de gasten in de gaten houden van Liam. Muriel had hoe dan ook dezelfde opdracht gehad: ze kon namelijk aan alles zien in haar vriendin dat ze alert was. Een onbekende zou dat niet kunnen. Toen ze naar de dansvloer keek, zag ze echter plots ook de goede vriendin van de Koningin met haar man dansen. Dat zou moeten betekenen dat Roshan ook rond liep in de zaal. Terwijl ze nog steeds de menigte in de gaten hield, zocht ze nu ook naar de gestalte van de mooie vrouw. Na even gezocht te hebben, viel haar oog op één van de trappen waar enkele gasten geamuseerd op stonden te kletsen. Uiteindelijk vond ze daar ietsjes hoger toch de vrouw staan. Ada moest zich ervan weerhouden om niet te gecharmeerd te raken door hoe mooi ze er uit zag. De vrouw was aantrekkelijk, dat kon ze niet ontkennen, maar toch- Ze schudde kort haar hoofd, meer naar zichzelf dan naar Roshan gericht. Ze kon zich niet laten afleiden terwijl Liam zo op haar rekende vanavond. Nu ze weer terug was in Tyrosh, en hier ook zou blijven, wilde ze indruk maken op de Koning. Wie weet of er nog een promotie aan zat te komen. Ze keek de vrouw dus nog even kort aan en liep vervolgens door zonder over haar schouder terug te kijken.