Inanna's vertrekken

-

Innana stond zenuwachtig in het midden van haar vertrekken, terwijl ze afwachtend naar de deur keek. Pas in de late uren was haar feest tot zijn eigen gekomen en waren haar gasten vertrokken naar ofwel vertrekken in het paleis ofwel een slaapplaats in de stad. Celine had haar aangeboden om mee te lopen naar haar vertrekken en dat had ze niet kunnen afwijzen. Het was dan te opvallend geweest als Silva ook met haar mee was gelopen. Ze hadden dus niet meer kunnen afstemmen hoe ze het zouden plannen deze nacht, bijvoorbeeld of ze überhaupt wel naar haar vertrekken zouden gaan, of dat ze in Silvesters vertrekken zouden afspreken. Ze was uiteindelijk maar van het eerste uitgegaan. Nadat ze wat dubieus waarschuwende woorden van Celine had ontvangen, had ze de vrouw niet meer in haar vertrekken gevraagd, maar achteraf wel haar wachters gewaarschuwd dat ze de prins door mochten laten lopen. Ze was opgegroeid met de man en vrouw - haar persoonlijke wachters - en ze wist dat ze discreet waren. Zelf had ze zich al ontdaan van haar overweldigende jurk en sieraden en was ze gekleed in één van haar mooiere zijden badmantels. Ze was nerveus en dat kon ze aan haar hele lichaam merken. Tegelijkertijd kon ze ook niet wachten om haar prins weer te zien. Toch was er ergens dat stemmetje van twijfel en onzekerheid dat haar vertelde dat de prins niet meer zou komen opdagen, omdat hij een andere vrouw had gevonden. Uiteindelijk probeerde ze maar afleiding te zoeken en liep ze haar balkon op, om haar warme wangen en nek af te laten koelen door de zeewind.

Silva deed zijn best om niet gehaast te lijken in de gangen van het paleis, maar hij voelde dat hij al zo laat was. Wat als Inanna allang in slaap was? Of dat ze uberhaupt geen zin meer had? Na hun dans en de kus die ze hem gegeven had, had hij het verstandiger gevonden om zijn afstand te behouden. Hij dacht niet dat het de voogden van Inanna zo zeer ontgaan was, noch de scherpe blik van zijn vader, maar misschien zouden ze hem nog het voordeel van de twijfel geven als hij liet zien dat hij zo slim was om minder aandacht naar hem en Inanna toe te trekken. Hij had dus zijn best gedaan om zo veel mogelijk hofdames en prinsessen aan het dansen te krijgen. Hij had zich best vermaakt met een paar van de vrouwen. Hij kende er namelijk een hoop van bezoeken aan het Koninklijke paleis in Myr. Maar uiteindelijk waren ze stuk voor stuk in het niets gevallen als hij ze vergelijkte met prinses Inanna. Hij had haar gerust proberen te stellen met een paar blikken, maar uiteindelijk wist hij niet hoe ze dit alles zou interpreteren. Op een bepaald punt had hij ook gepoogd zijn vriend te vinden zodat hij Matheo kon voorstellen aan een van zijn betere danspartners. Hij had hem echter nergens kunnen vinden. Silva ging er maar van uit dat hij dus al succesvol was geweest in het vinden van een gewillige partner en zijn vermoeden was dat de zangeres met wie hij gepraat had de gelukkige was. Hij had haar herkend van een optreden in Myr en vroeg zich af of dat dus de zangeres was die Matheo genoemd had. Silva verwachtte dat hij het in de ochtend wel zou horen. Nu stond hij eindelijk voor de deuren van Inanna's vertrekken en keek afwachtend naar de twee wachters die in de gang stonden. De vrouw wierp hem wel een erg afkeurende blik toe, maar de man spoorde hem aan door te lopen. Silva deed dat dus maar snel voor hij ondervraagd zou worden. Het was ongelooflijk hoeveel kritische blikken hij had moeten beantwoorden die avond. Wat dachten ze dat hij met Inanna van plan was? Hij keek nog over zijn schouder, voor zijn ogen het vertrek door gleden en hij zijn prinses vond. Met een glimlach boog hij voor haar. 'Het spijt me dat mijn bezoek zo lang op zich heeft laten wachten,' stelde hij voor hij op haar af liep en haar in zijn armen nam.

Inanna had al bijna onder haar dekens willen gaan liggen en haar teleurstelling weg willen slapen. Het duurde nu namelijk wel erg lang. De stad was nog verlicht, maar in de gangen van het paleis zou het nu vast snel stil en donker worden. De koelte van de zeewind op het balkon had haar in haar korte badmantel koud laten worden en ze was dus weer naar binnen gelopen. Op hetzelfde moment was plots de deur open gegaan en zag ze Silvester binnen komen wandelen. Een glimlach ontstond op haar gezicht, terwijl ze met haar ogen zijn bewegingen en zijn buiging volgde. 'Mijn prins,' begroette ze hem met een opgeluchte zucht, waarna ze zich door hem in zijn armen liet nemen. Zelf wikkelde ze ook haar armen om zijn middel heen, maar ze liet genoeg ruimte om met haar lippen de zijne op te zoeken voor een betere begroeting dan een formele buiging. 'Ik heb je de hele avond gemist,' klaagde ze tegen zijn lippen aan, waarna ze hem bedachtzaam aan keek. Ze wilde hem in eerste instantie vragen waarom het zo lang had geduurd, maar ze bedacht zich op het laatste moment. Ze wilde geen excuses. Hij kon het met haar goed maken door haar de nacht van haar leven te geven. 'Ik heb de laatste fles van de duurste zomerwijn kunnen mee nemen. Zal ik een glas voor je inschenken?' bood ze aan, terwijl ze hem nog niet los liet. 'Uiteindelijk ben ik vandaag pas écht jarig.' Ze gleed met haar hand naar haar oorlel toe om een pluk van haar krullen achter haar oor te duwen, zodat hij hopelijk kon zien dat ze zijn cadeau droeg.

Silva voelde vol opluchting haar lippen tegen de zijne en kuste haar tevreden terug. Hij had genoeg ervaring om te weten dat niet iedere vrouw zo lang zou wachten op hem. 'Ik weet het,' verzuchtte Silva. 'Maar het leek me beter onze plannen vannacht niet tw dwarsdomen door vroegtijdig al uit elkaar gehaald te worden.' Zijn vader had hem het erg duidelijk gemaakt dat hij zijn verstand moest gebruiken en hij dacht dat nu erg goed gedaan te hebben. Natuurlijk zouden ze de ouders van Inanna niet voor de gek hebben gehouden, maar ze hadden tenminste gedaan alsof ze braaf waren. Uiteindelijk was dat doen alsof waar het allemaal om draaide in de paleizen. Silva was er goed in, als hij er voor koos, maar hij vond het ook frustrerend. 'Dat klinkt heerlijk.' Silva keek toe hoe ze haar oorlel aan hem toonde en drukte glimlachend een kus op haar wang voor hij haar met enige tegenzin los liet zodat ze de wijn in kon schenken. Het gaf hem een moment Inanna te bekijken. Zelfs zonder haar gouden jufk zag ze er wonderschoon uit. Om zichzelf wat geduldigder te maken, liet hij zijn ogen het vertrek door glijden. Het was inmiddels niet de eerste keer dat hij hier was, maar iedere keer zag hij niets nieuws dat zijn aandacht trok. Inanna's vertrekken waren immers een reflectie van haarzelf en hij was benieuwd wat hij er kon vinden. Silva pakte een boek op van de bankleuning en legde het weer weg toen het over Noordelijke politiek bleek te gaan. 'Heb je nog kunnen genieten van de avond? Ik zag je met jouw vader dansen.'

Inanna was opgelucht dat Silvester haar nu eindelijk terug kuste en het ook over hun 'plannen' had. In de bescherming van hun eigen vertrekken hadden ze de laatste dagen al meermaals elkaar kunnen kussen en had Inanna Silvesters handen steeds brutaler voelen worden over haar lichaam heen. Veel verder waren ze niet gegaan. Ze zou Silva's ervaring nodig hebben om dit in goede banen te kunnen leiden, al had Diane haar gerust gesteld dat ze ook veel op intuïtie zou kunnen doen. Er was geen goed of fout. 'Je hebt gelijk. En nu zijn we uiteindelijk toch samen,' glimlachte Inanna opgelucht, terwijl ze nog kort en dankbaar langs zijn wang streek en vervolgens afstand nam om twee glazen in te kunnen schenken. Inanna zag hoe Silva haar vertrekken bekeek en één van haar meer interessantere boeken oppakte. Ze wist niet of hij al van haar wist hoe graag ze las en geschiedenis bestudeerde. Maar dat zou een gesprek voor later zijn. De glazen met de wijn zette ze op het lage tafeltje voor de bank en zo liep ze op Silva af. 'Ik heb fijn gesproken met mijn vader - totdat mijn moeder hem voor haarzelf mee nam - en ook met Celine,' zei ze, terwijl ze zijn hand in de hare nam en hem zo mee nam naar haar bank. 'Jij hebt geloof ik nog met elke vrouw in de zaal gedanst?' Hierbij keek ze hem vragend aan. Ze had niet geweten wat de reden erachter was dat hij alle vrouwen een dans met een prins gunde. Ze kwamen toch voor háár? En hij toch ook? Toen Silva eenmaal plaats had genomen, ging ze dicht naar hem zitten en overhandigde ze hem het glas. 'Zou je op mij willen proosten, mijn prins?' vroeg ze hoopvol aan Silvester. Het bracht geluk op de Zomereilanden als een geliefde goede woorden sprak op de dag van een naamdag of andere belangrijke gebeurtenis. Ondertussen had ze haar hand op zijn bovenbeen gelegd, net zoals haar moeder weleens bij haar vader deed als ze bepaalde dingen van hem verwachtte.

Silva leunde comfortabrl naar achteren en legde zijn armen over de rugleuning. 'Zeg me eens eerlijk: wat zeggen ze over mij?' Vroeg Silva benieuwd. De Landvrouw had hem amper een woord waardig gevonden, noch had de Islaïse prinses met hem gesproken. De Quandaïse prins had wel al eerder een moment genomen hem te begroeten, maar had niet laten blijken wat hij wist van hem en zijn dochter. Silva had niet anders dan gevoeld dat hij hem aan het peilen was geweest. 'Als ik met maar een paar van hen dans wordt het me dat nog manenlang kwalijk genomen. Dat mijn aandacht zo op jou gericht is, is volgens sommige adelleden al slecht genoeg. Ze willen dat ik met hun dochters bezig ben.' Het was niet iets nieuws. Silva wist al langer dat hij evenzeer kritiek kreeg over zijn geflirt met een hoop vrouwen en tegelijkertijd geklaag hoorden dat hij het met de júiste vrouwen deed. Hij nambhet glas van Inanna over en hielde toen ook direct zijn glas op. 'Natuurlijk,' glimlachte Silva terwijl hij een arm om haar schouders sloeg. 'Op jou, Inanna, de mooiste en liefste prinses in heel het land.' Charmant glimlachend boog Silva naar voren. 'Dat jouw komende lente vol geluk en plezier mag zitten.' Hij voegde dat laatste met een beginnende grijns toe. Hij hoopte haar een hoop plezier te brengen. Zacht tikte hij het glas tegen de hare en nam een bescheiden slok. Tot nu toe had hij gepoogd zich in te houden met de alcohol, maar uiteindelijk was het een erg lange avond voor hem geweest. De oude wijn die Inanna geschonken had, zou hem best wel eens zwaar kunnen raken. 'Hoe ben je van plan dit aankomende jaar te vullen?' vroeg hij toen.

Inanna keek Silvester bedachtzaam aan. 'Wil je dat echt weten?' Toen hij bevestigend knikte, zuchtte ze zacht. Waar moest ze beginnen? 'Ze twijfelen aan jouw intenties met mij,' zei ze uiteindelijk maar eerlijk, wetende dat ook de vader van Silvester vast niet altijd even positief over haar had gesproken. 'De roddels-' Ze zuchtte opnieuw en rolde met haar ogen. 'Ze denken dat jij mijn hart gaat breken.' Het deed haar pijn om te horen dat haar familieleden zo twijfelde aan haar eigen inschattingsvermogen tegenover de prins. Tot nu toe had hij haar met alle liefde en respect behandeld en ze verwachtte niets anders in de toekomst. De proost die hij over haar gaf bevestigde dat enkel en ze kon hem dan ook niets anders dan met een brede glimlach kussen. 'En dan geluk en plezier begint dus vannacht?' begon ze mysterieus, terwijl ze weinig ruimte tussen haar en de prins maakte en voorzichtig haar glas tegen de zijne tikte. 'Bedankt dat je hier bent, Silva. Dat we mijn jaardag samen kunnen vieren.' Ze dronk ook van haar wijn en dacht even na over zijn vraag. 'Celine verwacht van mij dat ik meer officiële taken op mij zal nemen, dus dat zal een groot deel van mijn tijd in beslag nemen. Daarnaast wil ik veel tijd met mijn vader doorbrengen en-' Ze keek Silvester teder aan, terwijl ze langs zijn been streek. 'En ik hoop jou beter te leren kennen. Hopelijk kan ik je komen opzoeken in het legerkamp en kan jij mij bezoeken in Tyrosh.' Ze keek hem daarbij hoopvol aan. 'Wat zijn jouw plannen de komende tijd?'

Silva had het niet alleen gevraagd omdat hij benieuwd was wat er achter zijn rug om gezegd werd door de familie van Inanna, maar ook om te zien wat zij er van zou maken. Hij stelde het op prijs dat ze besloot eerlijk te zijn. Uiteindelijk riskeerde hij zelf ook wel wat door door te blijven zetten met haar. Zeker als ze maar bleven doen alsof alles dat over hem gezegd werd waar was en erger. Silva knikte bedenkelijk en dronk toch maar een flinke slok van zijn wijn nu. 'Dan onderschatten ze zowel jouw sterke wil en mijn intenties.' Het laatste wat Silva wilde was om haar hart te breken. Hij nam haar glimlachend van zo dichtbij in zich op. 'Natuurlijk. Ik zou nergens anders liever willen zijn voor jouw verjaardag.' Haar aanraking maakte dat hij nog wat dichter naar haar boeg en zijn gezicht in de warme ronding van haar hals drukte. Hij streek met zijn lippen langs de zachte huid voor hij haar daar kuste. 'Dat klinkt als een druk jaar. Het verbaast me dat je tijd voor mij hebt,' begon als een grap, maar keek haar toen ook geintrigeerd aan. Dit was een onderdeel van hun relatie, als je het dat al kon noemen, dat ze overduidelijk nog niet besproken hadden. Waar en hoe vaak zouden ze elkaar kunnen zien? 'Ik weet niet of het kamp nou zo een comfortabele plek is om te bezoeken, maar ik kom graag hier langs. Zo ver is het niet.' En zo belangrijk was hij in het kamp nou ook weer niet. 'Ik moet bekennen dat ik niet zo heel ver voorbij vandaag heb gekeken,' grinnikte Silvester terwijl hij haar weer aan keek. Hij had niet kunnen voorspellen dat zijn bezoek aan Tyrosh en het weerzien met Inanna zo af zou lopen. Haar stilte na zijn brieven had van alles kunnen betekenen, maar nu was dit toch het moment waar hij over wakker had gelegen. 'Ik zal nog een tijdje in de buurt zijn terwijl ik het nog volhou in het kamp,' vertelde hij toen toch om tenminste aan te geven dat hij nog een tijd in het Noorden bleef. 'Maar ik weet niet goed wat mij hierna te doen staat,' gaf hij toch ook toe.

Inanna kon niets anders dan afwachtend kijken naar Silvester en hoe hij op haar oprechte verklaringen van haar familie zou reageren. 'Dat weet ik en dat heb ik ze ook verteld. Misschien moeten ze er simpelweg nog even aan wennen,' legde Inanna uit, terwijl ze vervolgens nieuwsgierig de prins aan keek. 'En jouw vader dan? Heeft de Koning iets over mij en jou gezegd?' Vast en zeker wel, maar ze wilde weten waar ze wellicht morgen over aangesproken zou worden. Het was beter om voorbereid te zijn op de woordenwisselingen die zeker zouden komen als Inanna zou vertellen dat ze met Silvester het bed had gedeeld - iets wat ze zeker met Diane en haar vader zou willen bespreken. Met een opgewonden blik keek ze vervolgens toe hoe Iker dichterbij kwam, waardoor ze al snel haar ogen sloot door de zachte aanrakingen in haar nek en haar adem kort stokte. 'Ik zal tijd voor je maken,' murmelde ze, waarna ze Iker weer in de ogen keek en teder naar hem glimlachte. 'Prinses Guila heeft mijn vader en mij uitgenodigd om langs te komen en ik wilde die uitnodiging accepteren. Ze zullen vast wel een prettige plek voor ons vinden om te overnachten en- en ik ben ook benieuwd wat je allemaal doet in het kamp. Ik wil meer over jouw leven daar leren.' De enthousiasme was in haar stem op te merken. Hoe konden ze elkaar nou werkelijk leren kennen als Inanna niets leerde over de dagelijkse bezigheden van haar vriend? Zijn laatste opmerking bracht wel een knoop in haar buik. Ze wist dat ze het naar een ander onderwerp moest brengen, omdat ze anders te veel ging peinzen. 'Ik weet dat ik er zelf over begon,' zei ze zachtjes, waarna ze nu zelf zacht een kus in Silvesters nek drukte en zijn blouse ietwat opzij hield zodat ze er ook eentje op zijn sleutelbeen kon plaatsen, 'maar misschien moeten we de besprekingen over de naderende toekomst toch nog even uitstellen.' Ze wisten allebei waar ze aan begonnen en hoe een relatie tussen een prins en prinses uit verschillende windstreken complex kon zijn. Inanna wilde echter dat deze nacht allesbehalve gecompliceerd zou zijn. Ze ging weer dicht tegen de man naast haar zitten en keek Silvester zo met een iets ernstigere blik aan. 'Ik weet dat jij veel ervaring hebt... ervaring die ik niet heb. Mocht het vanavond tegenvallen, dan- beloof je me dat dat we het nog een keer proberen?'

Silva dacht liever niet aan zijn vader, maar hij had net ook Inanna gevraagd het over haar familie te hebben. Daarom besloot hij ook maar eerlijk te antwoorden. 'Hij vindt het geen goed idee, maar hij vindt niets wat ik doe een goed idee. Zijn zorgen liggen echter alleen bij mij. De Koning vindt jou een erg plezierige vrouw en prinses.' De man maakte zich wat Silvester betrof veel te veel zorgen om zijn leven. Kon hij niet zijn zaken in Myr regelen? Had hij niet een leger te leiden en zijn andere mysterieuze zaken uit te voeren? Hoorde hij zich niet druk te maken met Willem en Muriel die wel belangrijke taken hadden? 'Als je een uitnodiging hebt om langs te komen, laat ik je graag het kamp zien. Maar je verdient beter dan de baggere slaapplekken in het kamp.' Hij gaf haar glimlachend een kus en hoorde toen verrast maar ook begerig haar volgende woorden aan. Hij boog al opzij om zijn glas weg te zetten, toen hij haar verder hoorde spreken. Geruststellend legde Silva een hand op haar wang. 'Niet alles hangt van deze nacht af, Inanna. Bovendien kun je het me vertellen wat je fijn vindt en dat zal ik ook doen. Dan kan er niet veel fout gaan.' Hij wist dat dat niet echt waar was. Vaak genoeg had hij met vrouwen een bed gedeeld en goed gevoeld dat ze niet op eenzelfde pagina zaten. Dan was hij naderhand niet erg tevreden gesteld. Maar hij had zo'n vermoeden dat dat met Inanna geen probleem zou zijn. Hij streek met zijn hand door haar krullen en hield afwachtend haar blik vast. Als ze echt zo onzeker sprak, kon hij niet zomaar er voor gaan zonder haar toestemming te krijgen. 'Maar je moet het me ook zeggen als je wil stoppen. Of als het liever net wilt. Je hebt al een lange dag gehad.'

Inanna keek Silvester bedachtzaam aan bij zijn laatste woorden en beet peinzend op haar lip. Het was geen handige opmerking geweest, vooral omdat haar prins nu dacht dat ze wellicht niet meer wilde. 'Al die dagen dat ik op mijn jaardag heb moeten wachten om dit met jou te doen waren nog langer,' murmelde ze, terwijl ze haar zelfverzekerdheid weer terug probeerde te vinden. Ze was inmiddels opgestaan om hun beide glazen op tafel te zetten en om een laatste diepe ademteug te nemen om haar zenuwen te stillen. Vervolgens begaf ze zich weer naar de sofa om haar knieën naast Silvesters bovenbenen op de bank te zetten en met haar handen op zijn schouders te leunen. Haar half afglijdende badmantel hield ze al niet meer tegen. 'Ik ben niet zoals die andere vrouwen waarmee jij danste,' fluisterde ze met haar lippen dichtbij de zijne, terwijl ze aan zijn blouse trok zodat de knopen open gingen. 'En jij bent niet zoals al die mannen die om mijn hand smeken. Jij bent veel meer. Daarom wil ik dat je vannacht diegene bent in mijn bed, omdat je-' Haar hand gleed langs zijn ontblote borstkas, maar haar blik bleef hangen bij zijn ogen. Die verdomde ogen die haar al vanaf hun eerste ontmoeting in dwang hadden gehouden. De waarheid was dat ze hem niet had uitgekozen. Het was het lot geweest dat hun twee naar elkaar toe had gedreven. Ze had elke nacht gesmeekt voor haar partner en hier was hij. 'Omdat je werkelijk om mij geeft. En ik om jou, Silvester Alba. Dat is voor prinsen en prinsessen moeilijk te vinden.' Alle interacties in het gehele hof en de volledige adel waren nep. Maar dit- dit tussen hun tweeën was zo echt als dat de Oceanen oneindig waren. 'Dus, nee, ik wil niet dat je stopt,' eindigde ze haar uitgebreide woorden met een opgeluchte lach, waarna ze haar armen om zijn nek heen sloeg en hem innig kuste.

Silva merkte dat de twijfel langzaam uit Inanna's houding verdween. Misschien was het door zijn woorden of door wat ze zichzelf toesprak in haar hoofd, maar hij kon niet klagen. Ze hield hij met ingehouden adem in de gaten wat ze deed terwijl terug naast hem op de bank knielde en maar handen langs zijn blouse gleed. Een rilling trok langs zijn rug nu haar warme handen over zijn huid gleden en haar nog warmere woorden zijn oren bereikten. Hij wilde met alles instemmen en tegelijkertijd- Zoiets als dit had hij nooit eerder gedaan, niet met een vrouw van het volk of een prinses. Het langste dat hij met iemand uit was gegaan was een paar weken geweest. Hij kende Inanna nu al manenlang en had al die tijd gevoelens voor haar gehad. 'Ik geef inderdaad om je,' stelde Silvester nog kort ook al durfde hij niet met zekerheid te zeggen wat dat betekende. Voor enkele tellen maakte dat hem zelfs nerveus en twijfelachtig, maar de aanrakingen van Inanna en de manier waarop zijn lichaam reageerden waren wel vertrouwd. Silva vond haar lippen en voelde dat er geen onzekerheid was bij hen. Hij legde zijn handen op haar heupen en trok haar dichter naar zich toe tot ze op zijn schoot zat. Zacht fluisterde hij haar complimenten toe in haar oor voor hij haar nek en hals beroerd en de badjas van haar beide schouders liet glijden.

Inanna was tevreden met zijn woorden en de bevestiging dat hij om haar gaf. Ze had nog geen verklaring van liefde en houden van verwacht, net zoals Diane haar gewaarschuwd had. Ze moest niet te hard van stapel lopen, maar dat was moeilijk in haar jeugdige liefde. Ze liet zich begerig kussen door de prins, terwijl ze hem verloste van zijn blouse. Diane had gelijk had: het zou natuurlijk voelen en ze moest niet te veel nadenken. Ze moest juist aanvoelen wat ze fijn vond en dat aangeven aan Silvester. Tot nu toe voelde echter alles magisch en goddelijk. Haar hele lichaam leek te tintelen door maar één uitgesproken woord of zachte aanraking. Hoe zou het zijn als ze daadwerkelijk-? Inanna kreeg kippenvel van zowel zijn gefluisterde complimentjes, zijn aanrakingen én het feit dat ze haar naakte huid nauwelijks meer bedekt was. Het stuk stof dat haar badjas vast hield maakte ze los, zodat ze zichzelf kon verlossen van het kledingstuk. Ze dacht niet dat ze zichzelf ooit mooier had gevoeld dan dat ze nu was. Hoe ze op Silvester neer keek, hoe hij naar haar keek, haar zachte huid... 'Dit- dit alles vind ik fijn,' murmelde ze met een gelukzalige blik. Ze begreep niet hoe Silvester zich al die tijd in had kunnen houden, terwijl hij wist hoe fijn dit was. Wellicht had hij dat ook wel niet en- Ze trok zichzelf uit de hersenspinsel door de knoop van Silvesters broek te openen en vervolgens weer naar Silva op te kijken. 'Kom met mij mee naar bed,' fluisterde ze op verlangende toon, waarna ze gebaarde naar haar zachte bed.

Silvester glimlachte nu Inanna hem liet weten dat ze tot nu toe niet kon klagen over hoe hij haar aanraakte. Teder gleed hij met zijn hand over haar bovenbeen en langs haar middel. Hij hield haar dicht bij zich, ook al wilde hij graag haar naakte lichaam in zich op nemen. Wellicht maakte hij haar wel zelf te bewust als hij dat deed. Hij liet zich het voorstel om het bed op te zoeken geen tweede keer horen. De prinses verdiende een heerlijke ervaring en dat zou haar zachte bed haar sowieso geven. Alsof het niets was, stond hij met Inanna in zijn armen op van de bank. Hij gaf zichzelf maar een schouderklopje dat hij zijn oefeningen was blijven doen tijdens zijn bezoek hier. Zo liep hij met haar naar het bed en legde haar zo voorzichtig mogelijk in de kussens. Silva trok zelf zijn broek uit voor hij bij haar op het bed kroop en met een hand langs haar rondingen gleed vol bewondering. Ze had een huid zo zacht als een perzik of als fluweel. Silva boog naar voren om haar te kussen en gleed toen met zijn mond naar haar oor om zacht aan de oorlel met zijn sieraden te spelen. Zo besloot hij haar hele lichaam met kussen en tedere aanrakingen te beminnen.

Inanna liet zich gewillig in de armen van de prins mee nemen naar het zachte bed. In elke andere situatie had ze zich naakt en onbeschermd gevoeld, maar warm tegen de borst van haar geliefde gedrukt voelde ze enkel lust en verlangen zoals ze dat nooit eerder had gevoeld. Natuurlijk had ze vaak verlangens gehad naar een gast van Celine of één van de bedienden, maar dat viel in het niets met wat ze nu voelde. Inanna liet zich in de kussens van haar bed leggen, maar ze duwde zichzelf op haar ellebogen omhoog zodat ze naar de prins kon kijken en zijn ontblote lichaam. Het liet haar blozen om een man zo- zo onbedekt te zien. Maar het maakte haar ook warm door de blik die de prins haar wierp, hoe hij haar lichaam leek te bewonderen. Ze was niet voor niets de hele ochtend voor haar feest in het badhuis geweest om haar huid te wassen, scrubben en vervolgens invetten met de meest zacht makende producten die er waren. Toen Silva eenmaal weer boven haar hing, trok ze hem dichter naar haar toe en kuste ze hem verlangend. Op de momenten dat zijn lippen andere delen van haar lichaam kuste, kon ze enkel in Silva's spieren of de dekens knijpen en op haar lip bijten om niet haar plezier aan de wachters voor haar deur te laten horen. Uiteindelijk was ze er ook achter gekomen hoe ze Silva kon plezieren en leek ze uit zijn uitdrukking te halen dat hij er érg van genoot. Toen ze nog dichter bij elkaar waren gekomen en Silva juist datgene deed wat Diane haar uitgebreid uitgelegd was toen ze jong was, vervloekte ze de Goden dat ze dit niet eerder met Silva had gedaan. Nadat ze klaar waren en allebei hun plezier hadden gehaald, lag Inanna op Silva's borst en streek ze haar krullen enigszins beschaamd van haar bezwete voorhoofd af. Ze was zo opgegaan in al het plezier en lust en vooral Silva's lichaam dat ze zich niet meer bezig had gehouden met de warmte van hun lichamen, de dekens en de buitenlucht. 'Hoe heb je al die dagen wachten volgehouden als je wist dat we dít gingen doen? En je weet dat het zo fijn is?' vroeg ze met een ongelovige glimlach aan haar geliefde.

Silva voelde hoe zijn lichaam nu eindelijk helemaal tot rust was gekomen. Hij had zo vol spanning gezeten. Van het werk in het kamp, tot het onverwachte bezoek van zijn vader, en de dagen smachten naar Inanna. Misschien had hij net niet de meeste wilde nacht beleefd, maar hij voelde zich wel degelijk voldaan. Zeker als hij naar de prachtige glimlach op het gezicht van de prinses keek en wist dat hij haar een erg bijzondere ervaring had gegeven. Silva merkte dat de zeewind zijn warme huid raakte en trok de tekens over hem en Inanna heen. Lachend kuste hij haar wang. Silva besloot maar niet het ware antwoord te geven. 'Ik wist dat het des te beter zou voelen als ik wat langer zou wachten. Het is niet voor niets dat al die romans en theaterstukken over langdurig verlangen en dat soort dingen gaan. Ons avontuur zou daar ook wel tussen passen, niet?' Hij knipoogde naar zijn prinses en trok haar toen iets dichter tegen zich aan om haar warmte bij zich te houden. 'Ik ben blij te horen dat je het zo fijn vond, maar ik kon dat ook al wel van je horen,' grinnikte Silva brutaal.

Inanna liet zich warm houden door de lakens en Silva's lichaam. Daarbij kreeg ze het ook warm door elke beweging die haar lichaam maakte tegen die van Silvester aan. Bij de Goden, haar seksuele ontwaking maakte dat haar lichaam alweer gereed was voor een volgende ronde. Diane had haar dáár niet voor gewaarschuwd. 'Als we niet zo verdomd geheimzinnig hoefden te doen, dan had heel Tyrosh mij mogen horen,' glimlachte Inanna op dezelfde brutale toon als haar partner had gedaan. Ze had haar kin op zijn borst gelegd en keek hem zo tevreden aan, terwijl ze langs zijn borst en buik bleef strelen. 'Maar ik vond het erg fijn. Als het aan mij lag, dan deden we dit de hele nacht... Als dat kan, natuurlijk.' Haar tante had haar verteld dat mannen minder snel de hele daad opnieuw konden doen dan vrouwen. 'Blijf je hier vannacht?' vroeg ze uiteindelijk op fluistertoon. Het zou haar teleur stellen als hij haar achter liet in het grote bed, maar aan de andere kant zou ze het ook begrijpen. Als de bediendes hun zouden vinden, dan zou de roddel meteen door het paleis heen gaan. Aan de andere kant zou het haar niet deren: het zou dan makkelijker worden om hun relatie naar buiten te brengen. Maar het woord relatie durfde ze nog niet op te brengen bij hem. 'Denk je dat jouw vader jou morgenochtend gaat opzoeken? Hoe vertrekt dan toch?'

Silva grijnsde breder nu Inanna mee ging met zijn brutaliteit. Blij verrast keek hij vervolgens naar de prinses en legde een hand op haar glanzende haar en de andere bij haar heup. 'Ja- ja dat kan. Ik zou altijd eerst jou nog wat-' Hij maakte zijn zin niet af en hoorde haar volgende vraag al. Silvester hoefde er niet lang over na te denken. 'Ik blijf graag.' Wat hij vantevoren ook besloten had om te doen, hij kon deze prachtige dame en haar warme bed nu toch niet achter laten? Hij dacht dat dit ook het moment was om haar dichter naar zijn gezicht te brengen en haar opnieuw begerig te kussen terwijl zijn handen haar lichaam weer verkenden. Inanna wist hem echter ook weer eens koud te maken door zijn vader op te brengen. Silva streek geruststellend langs haar krullen. 'Ik denk dat hij wel gedag zal willen zeggen, maar ik ben er met mijn soldatenritme erg goed in om op tijd wakker te worden. Ik zal al vroeg terug naar mijn vertrekken gaan, goed?' Glimlachend keek hij haar aan. De ochtend mocht wat hem betrof nog erg lang op zich laten wachten. Als hij zo eens hoorde van Inanna dat ze meer wilde, dan zou het inderdaad een lange nacht worden. Silva vond het niet erg wat slaap te missen.

Inanna besefte meteen al dat het geen goed idee was om de Koning te noemen, want de suggererende handen van Silvester op haar lichaam stopten plots en zijn gezicht trok weg. Ze vond het echter wel een goed punt, want wat nou als de Koning hun zo zou aantreffen? Silvesters woorden waren echter overtuigend. Inanna keek hem nog voor enkele seconden aan, om uiteindelijk te besluiten om hem te vertrouwen dat zijn vader niet zomaar binnen zou stormen. Daarbij wilde ze ook dat hij tot in de ochtend bij haar zou blijven, mede omdat ze nog flink wat plannen met hem had... 'Goed,' bevestigde ze met een opgeluchte glimlach, waarna ze weer dichter bij hem kwam en haar handen al snel over zijn lichaam gleden om hem duidelijk te maken wat ze wilde doen. 'Ik weet nu precies wat je fijn vindt,' murmelde ze begerig in zijn oor, terwijl ze juist dat deed waar hij eerder zo van had genoten. Verlangend kuste ze hem ook weer, om zo de nacht tezamen voort te zetten.