Gael moest hartelijk lachen om de herinnering en schudde haar hoofd ongelovig. Als Gael even weg was, bijvoorbeeld om les te geven, dan bedacht haar vriendin soms de gekste dingen. Ondanks dat ze altijd wel achter de beslissingen van haar vriendin stond, had ze vaak wel wat aanmerkingen over de uitvoering gehad. 'Kom met mij mee, dan kunnen we samen genieten van onze Generaal en hoe ze alle regeltjes opvolgt,' grinnikte ze, terwijl ze haar tweede glas wijn op dronk. Indra zou wel moeten, gezien ze de vertegenwoordiger van het kamp was en geen koud voetje mocht halen. Maar Gael wist zeker dat Indra zich in elk gezelschap kon mengen. Bij Flynns aanraking klopte ze gerustgesteld op zijn hand en glimlachte instemmend. 'Dat is goed om te horen. Ik weet dat je het laat weten als we jou ergens mee kunnen helpen... en ingelijks natuurlijk!' Bij die woorden wreef Gael ook bedachtzaam over haar voorhoofd: ze kreeg spontaan hoofdpijn als ze aan dat huis dacht en aan de tijd dat het zou kosten om het op te knappen. 'Het- het voelt niet goed om tijd en geld te besteden aan de renovatie van dat huis,' zei ze zacht en vertrouwelijk, 'terwijl we nog steeds rekruten hebben die op een hoopje moeten slapen in de barakken. Indra en ik verdienen geen extra luxe of meer ruimte. Het- Ik weet het niet. Ik ben jouw hulp en die van jouw broers erg dankbaar, maar de renovatie heeft geen prioriteit. Ik ben al blij genoeg dat het er warm is en dat we wat privacy hebben.'