Een Villa in Haudan

Matheo nam de thee en pudding net zo dankbaar als zijn vader aan. Ook zijn maag rommelde na de nacht. Eisa zag het als een goed teken dat hij zijn eetlust weer terug kreeg. 'Jij bent te bescheiden. Jouw gezelschap en eten zijn heel waardevol geweest voor mijn herstel,' stelde hij zijn vriendin gerust, terwijl hij met zijn vrije hand de hare vast pakte. Hij had veel rust kunnen vinden in de aanwezigheid van zijn vriendin in plaats van constant de geneesheren of juist niemand om zich heen. Het was hem des te waardevoller dat ze nu ook zijn vader had ontmoet en dat de Kapitein hun relatie serieus nam. Zijn blik werd wel donkerder door de woorden van Eisa. 'Er is geen enkel scenario mogelijk waarin mannen van de Alba's mij naar het kamp zullen begeleiden. Iedereen wordt verwacht in Myr. Ze zullen menen dat ik ook richting Myr ga reizen.' Hij zuchtte diep en schudde zijn hoofd. 'Silva wordt ook in het donker gehouden, vader.' Zijn stem werd iets zachter. 'Er gaan geruchten rond dat de Koning of Koningin hem persoonlijk komen halen. Ze zijn ontstemd over onze... missie. Maar ze lijken ook niet te staan springen om de verloving van Silva. Ik weet niet welke van de twee ze erger vinden.' Hij dacht aan Silva en hoe nerveus hij recent had geleken door de geruchten. Zijn ouders gaven hem in hun brieven maar weinig duidelijkheid, ondanks dat de woede duidelijk leesbaar was, vooral als de Koning hem schreef. Hij keek Eisa bedenkelijk aan en kneep zacht in haar hand. 'Als ik in staat was geweest om zelfstandig te reizen, dan was ik met jou meegegaan naar Myr. Maar ik moet eerst verder herstellen in het kamp.' De oude Matheo had zonder twijfel naar de feesterijen gereisd. Nu wist hij echter hoe op het randje van de dood hij had gezeten en hoe hij zijn gezondheid serieus moest nemen.

Eisa had het idee dat de afgelopen tijd dat ze in Haudan was zowel als manen had gevoeld en tegelijkertijd al weer te snel voorbij was gegaan. Het was nogal een gemengde situatie geweest om zo intens bezig te zijn met de voorbereidingen voor het optreden in Myr en tegelijkertijd hier bij Matheo te zijn. Ze was dankbaar voor de tijd die ze samen hadden gehad, ook al was dat vooral voortgekomen uit een ongeluk. Ze glimlachte dan ook naar Matheo en, ondanks de toeziende blik van zijn vader, boog ze naar voren om een tedere kus op zijn wang te drukken. Ze streek geruststellend met haar duim over zijn hand terwijl hij verder sprak over de Alba's en de prins. Eisa had zich er buiten gehouden, vooral omdat ze niet eens wist hoe ze een stem kon hebben in dit soort discussies. De prins had haar eenmaal kort aangesproken, maar verder had ze hem nog niet gezien en hoewel de Alba's haar aanwezigheid in de villa tolereerden had ze enkel de bediening en wacht gesproken. 'Dit is niet mijn laatste grote optreden. Je kan er bij de volgende zijn,' zei ze zelfverzekerd. De energie waarmee haar groep zich momenteel voorbereidde zei genoeg over de verwachtingen die ze hadden voor dit optreden en wat hier hopelijk na kwam als ze het goed deden. Maar haar woorden waren ook een hoop voor Matheo en voor hun relatie. Eisa hoorde vervolgens dat er op de deur geklopt werd en de zuster binnen kwam zoals iedere ochtend om Matheo's verband te verschonen. Ze stond al op om de mokken en lege kommen te verzamelen en deze terug op het dienblad te zetten. 'Kapitein Barnes, kan ik u wellicht tonen waar de keukens zijn voor een volledige maaltijd?'

Flynn werd niet meer gerustgesteld door het antwoord van zijn zoon. Hoe kon het dat die prins zo veel problemen wist te veroorzaken en daarna deed alsof hij geen controle meer had? Hij had overduidelijk kunnen beslissen dat zijn wacht ontslagen was en Matheo die taak over zou nemen en dat hij het kamp kon verlaten om op een of andere missie te gaan. Maar nu wist hij niet eens zijn vriend en zijn wacht van informatie te voorzien die van nood was voor zijn herstel? Hij moest zich maar weer eens de woorden van zijn vrouw in zijn hoofd herhalen. Ze gaf de prins al vaak genoeg het voordeel van de twijfel. 'Dan zullen we er zelf maar achter moeten komen of sneller met een plan komen dan de Alba's zelf hun voorbereidingen verzorgd hebben.' Flynn wist niet hoe verstandig dat was zonder precies te weten wat Matheo aan kon. Hij leek er nu helemaal nog niet klaar voor om uberhaupt ergens naartoe te reizen. Het was dat de jongedame wat kleur in zijn gezicht naar boven wist te brengen. Hij was echter ook blij te horen dat Matheo verstandig klonk en niet van plan was zijn nieuwe liefde en de feesten achterna te reizen terwijl dat nog niet kon. Het gaf maar weer aan dat de jongen die hier lag niet dezelfde persoon was als voor zijn ongeluk. Het speet Flynn dat dit het keerpunt was geworden. Flynn keek ook om toen hij zag de zuster binnen kwam en maakte plek. Hij begreep echter pas dat het misschien geen goed idee was voor hem om toe te kijken toen de zangeres hem aansprak. Kort keek hij naar Matheo en voelde al direct dat hij er niet klaar voor was om de wond te zien of om zijn zoon in pijn mee te maken. Het was bovendien waarschijnlijk een goed idee hem die privacy te gunnen. 'Bedankt, Eisa, maar ik geloof dat het een goed idee is dat ik alvast een slaapplek voor mijzelf regel en de Alba's op de hoogte breng van mijn aanwezigheid.' Flynn liep nog naar het bed toe en legde een hand op Matheo's been. 'Ik ben snel terug.'