Generaals tent - legerkamp

Geflankeerd door een groep soldaten liep Liam door het kamp heen richting de chaos. Om hem heen zag hij mensen alle kanten op lopen en hoorde hij in de verte kinderen huilen. Zijn spionnen hadden onmiddellijk opgemerkt dat er iets gaande was in het kamp en hadden hem dan ook direct gewaarschuwd. Blijkbaar ging het niet enkel om de plotse komst van de Quandaïse prinses, maar ook een aanval op één van de patrouillerende groepen van het kamp. Omdat Liam ook wel wist dat vroeg of laat zijn aanwezigheid gevraagd zou worden, was hij zelf al vanuit het huis van Flynn naar het centrum van het kamp gelopen. Ondanks dat er niets van zijn gezicht af te lezen viel, bad hij van binnen dat er niets aan de hand was met Sibel. Of met Indra. De twee vrouwen begaven zich in zo'n gevaarlijke situatie dat hij er 's nachts nauwelijks van sliep. En daarnaast had hij ook zijn zorgen over zijn kinderen. En daar bovenop nog de zorgen om zijn land. Bij de Goden. De spion die hem begeleidde, bracht hem naar de ziekentent toe en daar zag hij al de vervangend Generaal en enkele van zijn Kapiteins en Luitenants staan. Op hetzelfde moment begon ook een of andere bel te luiden, wat Liam maar interpreteerde als een alarm. 'Sleuren zal niet nodig zijn,' glimlachte Liam, terwijl hij de laatste woorden van Flynn op had gepikt. 'Wat heb ik gemist?' Bij de Goden, zou Diane dan toch gelijk gehad hebben?

Flynn had de kalmte enigszins kunnen bewaren in zijn stem en houding, maar toen hij de alarmbel hoorde voelde hij dat tot in zijn botten. Er waren nog geen aanwijzingen dat de Quandaïers hen ook werkelijk hier aan zouden vallen, maar hij wilde het risico niet nemen. Niet nu ze wisten dat er veel meer soldaten aanwezig waren in het Noorden dan ze gedacht hadden. Wat hadden die hier anders te zoeken? Flynn draaide zich om toen hij de stem van de Koning hoorde en rechtte zijn rug. 'Een patrouille is op een voor ons onbekende groep Quandaïse soldaten gestuit in een dorp een uur ten Zuiden. Ze zijn aangevallen op het moment van ontdekking en hebben net kunnen ontsnappen,' legde hij kort en bondig uit. Inmiddels zag hij dat meerderen om hen heen in beweging waren gekomen. Misschien om hun vrienden, familie of collega's te waarschuwen, misschien om zoals er altijd al door het leger gepland was de taken te vervullen die iedere bewoner had. Het was al weer manen geleden dat ze dit voor het laatst getest hadden. Bovendien hadden ze het nog nooit in een echte situatie toe hoeven passen. Flynn hoopte enkel dat men niet in paniek zou raken. 'Ik hoop op dit moment erg dat de mannen die u meegenomen heeft niet enkel voor hun uitstraling mee zijn, Majesteit,' merkte Flynn met een frons op terwijl hij naar de soldaten keek die Liam omringden. Zin blik viel echter ook op de andere toeschouwers die ze altijd nog hadden ondanks dat het alarm afgegaan was. Flynn wenkte Liam hem te volgen terug richting de Generaals tent.

Met een diepe frons luisterde Liam naar de woorden van Flynn. Het was verontrustend dat blijkbaar de Quandaïers geweld aan het gebruiken waren om- om te bereiken wat ze dan ook wilde. Ging dit enkel om Iker? Of was dit veel groter dan dat ze voorheen dachten? Bij de Goden, was Sibel hier maar geweest om alles in goede banen te leiden. Of Indra. Ook zijn blik was gevallen op de mensen om hem heen, die zich haastig door het kamp heen bewogen, en die zijn soldaten op afstand hielden van hem. 'Hebben we reden om te denken dat ze hier naartoe komen?' Liam deed ondertussen een snelle rekensom in zijn hoofd: zijn beste spionnen zou hij naar zijn kinderen sturen, een ander gedeelte naar zijn vrouw en dan zou er toch nog een redelijke groep overblijven. Daarnaast hadden ze ook een legioen stand-by staan enkele kilometers buiten het kamp. Ook die zou hij kunnen inzetten als de Quandaïers ook werkelijk tot een aanval over gingen. 'Natuurlijk, maar-' Er keken teveel mensen mee. Toen Flynn hem wenkte, ging hij opnieuw geflankeerd door zijn soldaten achter hem aan richting de tent van Indra. Eenmaal binnen voelde het voor Liam alsof hij eindelijk kon ademhalen. 'Natuurlijk hebben Sibel en ik genoeg soldaten in de buurt staan. Maar waar moeten we rekening mee houden? Met hoeveel was deze groep?'

Flynn gaf niet meteen antwoord op de vraag van Liam, maar wachtte ook tot ze de tent zouden bereiken. Binnen trok hij zijn mantel van zijn schouders en liep naar de ronde tafel in het midden van de tent. 'Er zijn geen exacte getallen genoemd, maar de Luitenant heeft aangegeven dat het leek alsof er geen Tarthiaanse bewoner meer rond liep. Een dorp vol soldaten dus.' Hij rommelde in de kist die er onder stond om vervolgens een kaart van de omgeving uit te rollen op de tafel. Zwijgend gleed zijn blik over het stuk papier tot hij de juiste plek vond en er naar wees met een blik op Liam gericht. 'Hebben jouw mannen ook maar iets gemerkt toen jullie hierheen kwamen? Of terwijl ze hier waren?' Kritisch bekeek hij de man en sloeg toen zijn armen over elkaar met een zucht om zelf ook aan hun fouten toe te geven. 'De mijne namelijk niet en als Quandaï in staat is om een hele troep soldaten zo dichtbij te krijgen, dan vrees ik wat we nog meer gemist hebben.' Zijn frons was enkel ernstiger geworden terwijl hij die angst uit sprak. Liam moest ook wel kunnen zien hoe ideaal het dorp gelegen was om het kamp te bereiken en dat het bovendien met de boerderij in het Noorden en deze plaats in het Zuiden, druk van twee kanten kon bieden. Flynn richtte zich weer op de kaart om met een liniaal te berekenen hoe ver de nederzetting precies was en welke andere dorpen op eenzelfde afstand lagen. 'Ik krijg al een paar dagen te horen dat onze gebruikelijke leveringen vertraagd lijken. Leder uit Oshiwa-' Flynn wees de plek aan met zijn liniaal en ging verder. 'Ijzer uit Melin, wol uit Rosas-' Hij dacht niet dat hij verder hoefde te gaan. 'We dachten dat het door het weer kwam,' mompelde hij zacht en overrompeld nu de puzzelstukken op zijn plek vielen. Die plaatsen die hij had genoemd lagen stuk voor stuk rondom het kamp, dicht genoeg om snel hier te geraken, maar ver genoeg weg dat er geen dagelijkse patrouilles langs kwamen. Vloekend sloeg Flynn met zijn hand op de tafel.

Flynn knikte langzaam toen Liam bevestigde dat ze ook niets hadden gezien. Als dat wel zo was geweest zou hij een heel ander geschil op moeten brengen. Er waren enkele van zijn collega's die de Koning absoluut niet vertrouwden en al hadden geopperd dat hij informatie voor zich hield. Flynn keek terug naar de kaart, maar zijn ogen gleden eerst kort nog naar buiten. Mal zou snel genoeg geweest zijn met het optrommelen van de Kapiteins. Hij wist niet goed te zeggen wat de anderen vonden dat ze moesten doen nu. Had Flynn al een te grote keuze gemaakt door het alarm af te laten gaan? Maar enkel een idioot zou dit als onschuldig zien. Hij keek opzij naar Liam toen hij zijn volgende woorden hoorde en knikte weer. Hij wist erg goed dat welk greintje van veiligheid zijn vrouw misschien ook gehad zou hebben door de aanwezigheid van Indra en Sibel nu omgeslagen was. Iedereen daar liep een risico. Bovendien wist hij evengoed dat ze Indra hier nodig hadden. Flynn was niet Indra, net zoals Liam niet Sibel was. 'Ik hoopte ook dat jij me daar mee zou kunnen helpen. Ik kan steun krijgen van een meerderheid van mijn mannen om te pogen Indra terug te krijgen, maar ik kan me niet enkel en alleen storten op mijn gezin,' legde hij nu zachter en met een blik op de tentopening gericht. De woorden van Mal klonken nog na in zijn hoofd. Flynn had er veel voor over om zijn vrouw en zoon terug te krijgen, erg veel, maar als hij ze vrij brak enkel om ze thuis te laten komen in een onstabiele en vijandige omgeving dan zou hij ook gefaald hebben. 'We hebben kleine troepen, ieder maar een handvol soldaten, dichter naar de boerderij gekregen op plekken die enkel ik en Robyn kennen. Zij staan klaar om bij te springen, maar ik zal de focus hier moeten houden.' Bedenkelijk zakte Flynn op een stoel en staarde zo naar de kaart. Hij vroeg zich af wat er nog meer fout kon gaan.

Liam keek de man voor eens met andere ogen aan. Hij kon zich niet voorstellen wat hij zou doen als Sibel met hun kinderen vast had gezeten, vast in de klauwen van de Quandaïers. Andersom had Sibel dat wel ervaren met de opsluiting van Liam. De stress en de onzekerheid- Hij legde kort zijn hand op Flynns schouder en kneep erin. Diezelfde woorden als die Flynn uitsprak zou hij nooit over zijn lippen kunnen verkrijgen. Als het zijn kinderen waren geweest die opgesloten hadden gezeten- Liam had dan die kroon door tweeën gebroken en alles op het spel gezet om ze te redden. Misschien maakte dat hem ook wel een mindere leider dan de man voor hem en dan Sibel. 'Ik kan met mijn meer... gespecialiseerde groep soldaten naar de boerderij af reizen,' begon Liam bedachtzaam. Het zou kunnen werken: dan hoefden ze geen rekening te houden met onervaren soldaten en konden ze doen waar ze al zo vaak voor getraind hadden. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze zo'n plek zouden gaan aanvallen zonder dat hun slachtoffers überhaupt door hadden dat ze aangevallen werden. 'Misschien kunnen die groepen van jou wel voor afleiding zorgen, zodat ik met mijn soldaten naar binnen kan glippen en de vrouwen en hun soldaten mee kan krijgen.' Afwachtend keek hij Flynn aan. 'Het kan werken en- en het is het risico waard.'

Flynn voelde de blik van de Koning op zich. Hij wist niet wat er in het hoofd van de man omging. Of hij zou denken dat hij een idioot was of niet wist wat hij deed. Hij en Liam waren nooit echt naar elkaar toegetrokken, maar Flynn had enkel dankbaarheid kunnen tonen sinds hij mede dankzij Liam bevrijd was uit de kerkers in Telon. Hij knikte dan ook toen hij het voorstel van de andere man hoorde. Misschien was dit wel precies de manier waarop Indra en Liam hun plan om Quandaï in te reizen hadden voorbereid in deze tent. Flynn wreef met een hand stevig langs zijn been terwijl hij de kaart nog langer bekeek. 'Clementine heeft de leiding over de troepen die rondom het kamp geplaatst zijn en kent de omgeving bijna even goed als ik zelf. Zij zal je kunnen helpen.' Misschien zou de Kapitein in eerste instantie tegenstribbelen als hij haar dit vertelde, maar Flynn en zijzelf wisten erg god dat ze de beste persoon was voor deze taak. Hoe erg ze ook aan hem had getoond dat ze nog maar weinig met hem en zijn gezin te maken wilde hebben, zou ze niet kunnen weigeren om Indra daar weg te krijgen. Bovendien zou het Liam helpen. Ze hadden immers al samen gewerkt in Quandaï. 'Het is het risico waard,' herhaalde Flynn. Als ze het over iets eens konden zijn was het wel dat de veiligheid van de vrouwen die op de boerderij gehouden werden cruciaal was. Zonder Sibel of Indra zou Tarth het zwaar hebben tegen de Quandaïers. En Robyn- Flynn kneep zijn vrije hand samen als hij aan zijn zus dacht. Had hij haar maar hier gehouden, maar die verrotte prinses had iets geweten, dat kon niet anders. 'Ik zal extra bewaking rondom prins Iker plaatsen in het geval Quandaï nog een andere zet van plan is. Verder houd ik het-' Flynn keek op toen hij Kapitein Flint naar binnen zag stappen met een donkere blik op zijn gezicht. De man legde kort uit dat een andere patrouille met verontrustend nieuws aangekomen was. Flynn stond op en keek naar de Koning met een ernstige blik. 'Ik denk dat we geen tijd meer hebben.'

Ook Liam zag hoe één van Flynns mannen binnen kwam lopen en opnieuw slecht nieuws bracht. Met een ernstige blik knikte hij naar Flynn en streek hij zijn kleding glad. Er was werk aan de winkel. 'Ik verzamel mijn mannen en ik vertrek bij het ondergaan van de zon.' Dan waren hij en zijn kameraden zo onzichtbaar als de wind. Maar, bij de Goden, wat was hij alweer een periode niet meer in actie gekomen. Hij hoopte maar dat hij zijn kunsten niet verleerd was, al daagde Kain hem nog dagelijks uit voor een duel of een sparsessie. 'Het beste hier, mannen, en ik zal woord versturen als ik meer nieuws heb vanuit de boerderij.' Hij floot kort, om zijn soldaten buiten te laten weten dat ze klaar moesten staan. 'De volgende keer dat jullie mij zien zal samen met jullie Generaal en Koningin zijn.' Hij knikte nog kort naar de vervangend Generaal en verliet vervolgens de tent.