Een Wijnkelder

Iker blies met een zucht zijn adem overdreven uit toen Robyn zo plots door vroeg naar de redenen die Reihan gehad zou hebben voor haar keuzes. 'Reihan is niet te begrijpen. Ik weet niet waarom je je tijd daar aan verspilt. Natuurlijk is ze jaloers op Guila en haar gezin. Dus misschien is het een persoonlijke vete. Maar ze weet ook wat voor rol jouw familie en die van Guila hier spelen in heel Tarth. Jullie doen altijd maar net alsof jullie onafhankelijke levens hebben, maar het volk houd jullie in de gaten net zoals dat voor mij en mijn zus geldt. We weten hoe dat is en herkennen het in jullie behandeling.' Hij had er wel eens met Guila over gepraat. Zij nam al lang een vreemde plek in door wel en geen prinses te zijn in verschillende stadia van haar leven en zelfs op verschillende locaties. 'Ik kan je wel met zekerheid zeggen dat ze bevelen opvolgde. Tot-' Iker besloot die gedachte niet verder uit te spreken. Hij dacht dat zijn zus de draad kwijt was geraakt sinds haar plannen in het kamp in het water waren gelopen. 'Roshan,' herhaalde Iker zacht. Het voelde goed die naam te zeggen. Guila had hem veel verteld over haar moeder. Hij had in zijn jeugd enkel flarden van verhalen gehoord. In het paleis werd zij, noch Rani Omat, ooit genoemd. Maar wat een risico deze naam weer terug de wereld in te brengen. Iker schudde ongelovig, maar glimlachend zijn hoofd. 'Jouw schoonzus is moediger dan men denkt.' En ze had de Goden aan haar zijde. 'Kun jij een bericht aan Guila krijgen voor me?' vroeg hij toen plots.

Robyn nam een slok van de wijnfles en luisterde gebiologeerd naar de woorden van Iker. Ze kwam er echter al snel achter dat ze er maar weinig aan had. 'Een persoonlijke vete? Ik kan-' Ze balde haar vuisten. 'Ik kan het niet geloven dat Reihan dit, het opsluiten van mijn familie en schoonzus en- en neefje, puur heeft gedaan om een persoonlijke vete! En wat is ze nu dan van plan? Waarom is ze hier nog in Tarth buiten de rechtszaak?' De prinses was een groot mysterie voor haar. Maar de prins tegenover haar ook. Geïnteresseerd keek ze toe hoe de prins haar schoonzus complimenteerde. Ondanks dat ze niet altijd met Guila door één deur kon, vond ze haar leven wel erg interessant. Hoe had ze bijvoorbeeld voor elkaar gekregen om de Koningin tot beste vriendin te krijgen en een buitenlandse prins zo loyaal tot haar te behouden? 'Na alles wat er gebeurd is... Hoe kan je nog steeds zo lovend over mijn schoonzus zijn?' vroeg ze uiteindelijk maar. Robyn keek de prins vervolgens verbaasd aan. 'Of ik een bericht aan Guila kan krijgen? Natuurlijk, als je ervoor zorgt dat ik niet berecht en opgesloten word, dan kan ik het persoonlijk aan haar leveren.' Met een diepe zucht wreef ze langs haar voorhoofd terwijl ze niet geloofde dat ze dit zou voorstellen. 'Maar ik weet ook hoe je een brief naar haar toe kan krijgen zonder dat Flynn erachter komt.'

'Het is niet alleen een vete,' wierp Iker terug voor Robyn weer eens te hard van stapel liep. Ze leek in iedere situatie erg snel haar mening te vormen zonder eens goed na te denken. Veel te impulsief. 'Reihan zit niet zo simpel in elkaar.' Hij dacht nog altijd niet precies te weten hoe zijn zus werkte. 'Wat is ze nu van plan?' vroeg hij spottend. 'Ze zit net zoals jou af te wachten tot haar verteld wordt wat háár straf is. Ze is nog hier in Tyrosh omdat ze nog geen uitnodiging heeft gehad om terug te keren naar Quandaï.' Iker begreep niet dat hij dat nog moest uitleggen. Wist ze ondertussen niet hoe dit ging in Quandaï en met zijn Moeder? Zijn ergernis werd enkel groter toen ze zo veel onbegrip toonde naar zijn lof voor Guila. 'Ze heeft me nooit de rug toegekeerd. Haar steun en loyaliteit hebben mij daar aardig wat situaties heen gesleept en wat jouw broer je ook verteld mag hebben: Guila en ik hadden wel degelijk een band in Telon. We zouden een goed leven samen kunnen hebben als de Goden dat gewild hadden.' Zijn frons werd nog dieper toen de vrouw met zulke onredelijke eisen reageerde op zijn vraag. Het was ook stom geweest te bedenken dat ze dat zou willen doen en kon hij haar überhaupt wel vertrouwen zijn eigen bericht over te brengen en niet één of andere leugen die Guila zou pijnigen. 'Ach, laat ook maar, ik-' Hij keek verrast naar de soldate. Hij sloeg zijn armen over elkaar, bereid om hier een deal te sluiten. 'En wat wil je er voor in ruil?'

Robyn voelde hoe ze rood werd door de felle woorden van de prins. Ondanks dat ze hem niet mocht, had hij toch iets van een charme en vastberadenheid over zich heen. En hij kon Robyn als een klein kind laten voelen. Daarnaast voelde ze een schaamte over het feit dat ze wellicht niet al te positief over haar schoonzus gesproken had en hij dat opgevangen had. Wellicht had Guila het zelf wel aan hem verteld in de periode dat ze samen waren geweest in het legerkamp en dat idee maakte haar nog beschaamder. Ze wilde niet overkomen alsof ze niet haar broers gezin steunde, al wist ze dat ze niet altijd even aardig was geweest tegen haar schoonzus. 'Waarom heeft mijn broer dan zo'n hekel aan jou als je Guila goed hebt behandeld in Quandaï?' Soms had Robyn het idee dat ze maar halve verhalen te horen kreeg. Robyn dacht vervolgens hard na over een deal die in haar voordeel zou werken. Kon hij Reihan ompraten of iemand anders van de rechtszaak? Kon hij voor haar pleiten tijdens de zaak? Of- Maar als ze echt diep na dacht over wat ze nou écht van Iker wilde, dan was het iets heel anders. Iets wat haar zelf niet eens zo erg aan ging, maar wel diegene om wie ze gaf. 'In ruil wil ik dat je alles eraan doet om de aandacht van jouw landgenoten weg te houden van mijn broer en Guila en hun gezin. Niemand mag weten dat Roshan er al is én ze mogen al helemáál niet weten wat haar naam is. Laat ze in plaats daarvan maar op mij focussen. Of op het koningspaar. Het maakt me niet uit wie je kiest, als het maar niet mijn familie is.'

Iker haalde zijn schouders op. Robyn had nu juist een vraag gesteld waar hij ook nog geen antwoord op had weten te vormen. 'Ik denk niet dat het vreemd is dat hij alles wat Quandaï representeert geen kans wil geven. Voor hem zal het weinig uitmaken wat ik ook doe en ik neem het hem niet kwalijk.' Hij had al lang geleden opgegeven om door de Kapitein voor eens niet als vijand gezien te worden. Maar uiteindelijk lag dat niet aan hem en zou het Guila zijn die haar man misschien in kon laten zien dat Iker geen gevaar vormde voor zijn gezin. Het was daarom ook des te moeilijker om aan te horen wat Robyn nu van hem vroeg. Hij zuchtte en staarde naar zijn lege handen. 'Ik wil je dat graag beloven. Werkelijk, het laatste wat ik wil is dat Guila's gezin iets overkomt. En ik weet dat het mijn fout was om naar het kamp te gaan juist toen de aandacht voor eens ergens anders op gericht was, maar- Het lijkt niet uit te maken wat ik doe..' Iker keek Robyn weer aan en hield een hand naar haar op voor ze hem in de rede kon vallen. 'Maar ik zal het doen. Echt. Er is geen nut om Guila en Flynn nog langer achterna te zitten, laat staan hun kinderen. Ik vind wel een andere fixatie voor mijn landgenoten.'

Robyn dacht na over de gevoelens van haar broer tegenover Quandaï en alles wat daarmee te maken had. Ze wist dat ze haar eigen gevoelens altijd erg had laten leiden door die van haar broer. Als hij de prins haatte, dan deed zij dat ook. Ze had er nooit erg veel vragen over gesteld. 'Misschien komt Flynn nog naar je toe om Guila's brief te brengen,' begon Robyn twijfelachtig. 'Probeer hem dan niet uit de tent te lokken. En vertel hem vooral niet dat wij elkaar gesproken hebben!' Robyn zuchtte opgelucht na de woorden van de prins. Ondanks dat ze hem niet volledig vertrouwde, kon ze enkel hopen dat er waarheid achter zijn beloftes zat. Nu was het haar beurt om haar kant van de beloftes na te komen. 'Als je mij jouw brief aan Guila geeft, dan kan ik hem mee geven aan de koerier. Ik schrijf haar en andere kampgenoten wekelijks brieven, dus niemand zal opmerken dat daar een extra brief tussen zit.'

Iker lachte schamper bij het advies van Robyn wat betreft haar broer. Het waren woorden die hij ook al eens van Guila had gehoord. "Probeer hem niet uit te lokken" Dachten ze dat hij voor zijn plezier problemen met vijanden maakte? De jongere Iker had dat misschien gedaan, maar nu? Er stond zo veel meer op het spel voor Iker sinds zijn huwelijk met Isaia. En zijn echtgenote- Zuchtend stond hij op en knikte naar de vrouw. 'Ik zal één van mijn mannen hier een brief voor haar laten bezorgen. Om mijn kant van de deal te tonen, zal ik ook bericht sturen als ik alleen al een vermoeden heb dat de ogen zich op jouw broer of zijn gezin richten.' Hij klopt zijn broek af en streek nog door zijn haar voor hij een hand naar de soldate uitstak. Hij wist inmiddels goed genoeg dat dat was hoe ze hier in Tarth een deal sloten. Hij nam echter ook nog de moeite om langs zijn borst te strijken. Zijn Goden zouden ook weten wat hij hier gezegd had. Op hetzelfde moment hoorde Iker geklop op het luik boven hem. 'Dat zullen mijn wachters zijn. Mijn tijd zit er op hier. Het ga je goed, Robyn Barnes.' Hij bekeek haar nog even met enige twijfel. Ze was net zo moeilijk te vatten als haar broer. Maar hij zag ook in dat ze even gemotiveerd was om haar familie te beschermen. Iker knikte nog kort naar haar voor hij de trap terug op ging en het luik door verdween.