De vertrekken van Inanna en Silvester

-

Inanna beende buiten zinnen van woede door haar vertrekken heen. Het was al de tweede dag dat Silvester opgesloten zat en dat ze geen toestemming had gekregen om hem te bezoeken. De vertrekken waar ze zich eerder zo warm en welkom had gevoeld samen met haar verloofde voelde nu koud en kil aan. De eenzaamheid die ze plots voelde had haar gefrustreerd gemaakt. Zo had ze haar verblijf in het Oosten niet voor zich gezien. De zus van haar verloofde had haar geprobeerd te kalmeren en haar gerust te stellen, maar Inanna was er enkel bezorgder door geworden. Haar schoonzus leek namelijk ook niet te denken dat Silvester snel vrij zou komen. De Koning en Koningin had ze nog niet kunnen spreken: haar vraag om een gesprek hadden ze nog niet ingewilligd. Na nog enkele momenten zo boos rond gebeend te worden, nam ze uiteindelijk plaats op de bank en legde ze haar gezicht in haar handen. Ze miste haar verloofde en ze maakte zich zorgen om hem. Hij had haar beloofd dat alles goed zou komen, maar wanneer zou dat moment komen?

Diane liep met een zo kalm mogelijke uitdrukking op haar gezicht door de gangen van het paleis. Ze glimlachte kort en beleefd toen enkele hofdames voorbij liepen. De glimlach verdween echter even snel terwijl ze het geroezemoes achter haar rug hoorde starten. Ze had verwacht dat het Koninklijk paar er harder aan gewerkt zou hebben om het geroddel in het gareel te houden. Maar zelfs toen ze in de stad geweest was om daar de mening te peilen had ze meer gehoord dan ze verwacht had. Was dit een strategie van de Koningin en Koning? Liam had er niets over gezegd, maar ze had uberhaupt maar met moeite contact met hem kunnen krijgen in de laatste dagen. Ze moest dus maar geduldiger zijn. Diane begroette kort de wachters voor de deuren van de vertrekken van haar prinses. Ze klopte zacht aan, maar liep toen alvast naar binnen. 'Inanna?' vroeg ze voor ze al de onrustige voetstappen van de prinses hoorde en het geluid volgde. 'Ik heb wat pistache koekjes voor je bij,' begon ze ten eerste op luide toon met een opgewekte glimlach terwijl ze haar buidel op hield. In Tyrosh smulden ze vaak samen van gebakjes. Hier moest ze harder haar best doen om de smaken die Inanna lekker vond te vinden. Maar uiteindelijk was ze niet in de stad geweest enkel voor koekjes. Ze vertrouwde de gehorigheid van de vertrekken alleen niet.

Inanna was opgestaan om opnieuw door de kamer heen te benen toen de deur open ging. Voor een seconde had ze gehoopt dat het Silvester was, maar ook met Diane die verscheen was ze niet ontevreden. 'Oceanen, wat ben ik blij dat je hier bent,' zei Inanna opgelucht, terwijl ze naar haar vertrouweling toe liep en haar stevig omhelsde. Het voelde goed om Diane dicht bij haar te hebben. Buiten haar en Silvester vertrouwde ze nog niemand in dit paleis. Ze zat echter zo diep in haar hoofd dat ze niet eens door had dat de andere vrouw haar koekjes aanbood. Normaal zou ze een lekkernij nooit afslaan. 'Het koningspaar heeft opnieuw mijn verzoek om audiëntie niet beantwoord,' klaagde ze meteen, terwijl ze Diane losliet en weer terug beende naar haar bureau waar ze haar verzoek naar de Koning en Koningin had geschreven. 'Het is alsof ze de straf van Silvester niet serieus nemen. Het is hun zoon!' Echter verbaasde het haar niet volledig als ze terugdacht aan de behandeling van Silvester door zijn ouders. 'Misschien moet ik tante schrijven,' mompelde ze bedachtzaam.

Diane bekeek de prinses terwijl ze op haar af liep voor ze haar armen om de jonge vrouw heen legde en haar kort maar stevig vast hield. Ze wreef over Inanna's rug voor ze haar lost moest laten. Met een minder tevreden blik volgde ze haar naar het bureau en zette de koekjes naast een stapel boeken. 'Natuurlijk nemen ze het serieus. Het zal hen daarom weinig tijd geven om op jouw verzoeken te reageren,' zei ze op een zo geruststellend mogelijke toon. Ze had een dag eerder ook al tijd gespendeerd met Inanna en gepoogd haar te troosten nadat de prins meegenomen was. Tot haar eigen frustratie had ze zelf ook amper contact kunnen leggen met Liam. Met enige twijfeling keek Diane naar Inanna en schudde toen haar hoofd. 'Ik verwacht dat de brief onderschept zal worden door de Raad. Maar wat zou je Celine willen schrijven? Ze zal ook weinig kunnen doen.' Uiteindelijk had alleen de Koningin zelf de macht om tegen een uitspraak van de Raad in te gaan. Ondanks dat dit theoretisch een mogelijkheid was, zou het in de praktijk een hoop meer weerstand krijgen en bovendien slecht uit kunnen pakken. Ze ging naast Inanna staan en legde zo een steunende arm om haar heen. Het gaf haar ook de mogelijkheid haar zachter toe te spreken. 'Maar als je graag een bericht naar het Noorden stuurt heb ik contacten in de stad die het wel in het paleis in Tyrosh kunnen krijgen.' Ze gaf een zacht kneepje in haar arm en pakte er de koekjes weer bij. 'Kom, eet wat. Heb je überhaupt al gegeten vandaag? Ik kan ook wat thee laten komen.' Het deed haar zelf ook niet veel goeds om haar prinses zo vol zorgen te zien, ondanks dat ze het aan had kunnen zien komen.

Inanna had haar veer in de inkt gedoopt, maar merkte tot haar eigen frustratie dat de inkt op was. Als Diane niet naast haar was komen staan, had ze waarschijnlijk het lege potje inkt door de kamer heen gegooid. 'Ik zou haar willen schrijven dat-' Ze maakte haar zin niet af en schudde in plaats daarvan haar hoofd. Het was verraad tegenover Silvesters liefde om haar woorden uit te spreken. 'Ik kan niet al die tijd alleen in dit paleis zijn zonder Silvester. Jij zal ook op een gegeven moment weer naar het Noorden moeten.' De gedachte liet haar onmiddellijk rillen. 'Celine kan toch met de Koningin praten? En anders weet mijn vader vast wel wat ik moet doen.' Ze wilde net een nieuw potje inkt pakken, toen Diane haar op zachtere toon aan sprak. Ze wist wat dat betekende. Kort knikte ze, als teken dat ze haar begreep. Met tegenzin stond ze uiteindelijk op en nam ze op de grond naast één van de lage tafels plaats. 'Wat heb jij vandaag gedaan?' vroeg ze plots, al besefte ze zich iets te laat dat zulke onderwerpen beter op zachtere toon besproken konden worden. Om haar mond te snoeren pakte ze dus maar een koekje op om er een hap van te nemen en Diane afwachtend aan te kijken.

Diane liet Inanna haar gedachten uitspreken en viel haar niet in de rede. Ze had geen ongelijk natuurlijk. Wat betrof haar eigen komende reis terug naar het Noorden, maar ook dat haar familie haar van advies zou kunnen voorzien. Diane wist echter goed genoeg dat er maar weinig communicatie nu nog ongemerkt het paleis uit zou gaan. Ze vroeg zich ook af of Liam het toe zou laten en of hij het wel zou waarderen dat ze haar prinses adviezen gaf die wellicht tegen het Koningspaar in zouden gaan. Haar gemoederen waren alleen onstuimiger geworden nu ze Inanna zo moest zien. 'Ik ben met Marthe en Alma de stad in geweest om zoals je had gevraagd jouw jurk af te leveren bij de Quandaaïse naaister zodat ze het borduurwerk kan herstellen.' Ze knielde naast de andere vrouw en pakte zelf ook maar een koekje. Het hielp soms om de schijn op te houden dat ze met genoeg triviale zaken bezig werd gehouden als Inanna's vertrouweling. Daarnaast had Inanna een eigen wacht aangesteld, maar ze had nog geen eigen dienstmeiden. Diane had haar het advies gegeven te wachten tot ze de kandidaten had kunnen onderzoeken. 'Marthe wist goed te onderhandelen met de naaister over de prijs.' Iets te goed, als je het haar vroeg. 'Alma hield de oude vrouw aan de praat en bleek een ver familielid te kennen. Ze zal betere connecties voor je kunnen vormen in de stad. Ze is hier opgegroeid.' Diane nam het kiezen van de hulp die Inanna zou krijgen serieus. Ze wilde dat Inanna de juiste kennis en steun zou hebben als zij hier niet was. Diane boog iets dichter naar haar prinses. 'Je zal Alis moeten ontslaan. Ze blijkt een ver nichtje van raadslid Hakon te zijn. Ze heeft vanmiddag een fout gemaakt die je als reden kan gebruiken.' Het meisje leek haar niet het type dat te veel tegen zou stribbelen ondanks dat ze die fout niet had gemaakt. 'Heeft prinses Muriel nog iets laten weten?' vroeg Diane vervolgens.

Inanna nam de woorden van Diane goed in zich op. Ze wist dat haar vriendin geen onnodige woorden sprak en dat elk detail belangrijk zou zijn. Begripvol knikte ze dus na de woorden en zo keek ze Diane even kort aan. 'Ik zal Alis morgen aanspreken en uit mijn dienst sturen. En ik wil dat we zowel Marthe en Alma houden... voor nu.' Ze nam nog een koekje in haar hand en nam er bedachtzaam een hap uit. 'De prinses liet niet veel los, ondanks dat ik erop aandrong. Ze gaf aan dat het een kwestie van tijd was voordat ze wisten waar Silvester verbleef. Verder bood ze enkel aan dat, als ik gezelschap zoek of mij alleen voel, ik haar altijd een bericht mag sturen.' De woorden hadden oprecht geklonken, maar Inanna wist niet wat het was met de zus van Silvester. Soms kon ze haar de stuipen op het lijf jagen door die doordringende blik die ze had. Alsof ze dwars door haar heen keek. 'Wat weet je over haar?' vroeg ze zacht.

Diane was tevreden dat Inanna haar adviezen aannam. Ze kon er al erg lang op vertrouwen dat de prinses haar woorden serieus nam en zonder al te veel vragen te stellen. Diane zou haar nooit iets vertellen waarvan ze niet zeker wist dat het in Inanna's voordeel zou werken of averechts kon gaan. Soms moest ze riskantere informatie voor zich houden. Of had ze geheimen die te groot waren om te delen. Dat betekende echter niet dat ze zich niet schuldig voelde om maar half eerlijk te zijn. Bovendien had ze ook andere beloftes gemaakt. 'Prinses Muriel geeft veel om haar broers. Het zal me niet verbazen als ze inderdaad hard bezig is om jouw prins te bereiken. Maar ze is perfect geschoold in alles dat zich hier afspeelt, of dat nou de organisatie van het hof is of de politiek.' Ze was even hard te doorgronden als haar moeder, als ze niet ook genoeg trekken en talenten van haar vader had geleerd. Diane zag Liam in haar en was zich dus erg bewust van haar potentiele positie. 'Hoe gaat het met je wacht?' vroeg ze vervolgens terwijl ze dichter naar Inanna was geschoven en haar aanspoorde haar rug naar haar toe te keren. Ze zag nog zo veel spanning in het lichaam van haar jonge vriendin en ze wilde haar afleiden. Toen Inanna nog jonger was, kamde Diane vaak door haar haren en vlocht ze graag samen.

Inanna knikte instemmend op de woorden van Diane. 'Ze lijkt veel op zichzelf te zijn,' vertelde ze haar vriendin. 'Silvester heeft weleens gezegd dat ze een partner nodig heeft om wat plezier in het leven te brengen. Ze lijkt een oude vrijster te worden, als ik de roddels in het paleis mag geloven.' Er ontstond echter wel wat hoop door de informatie dat Muriel ook bezig was om haar broer te zoeken. 'Ik hoop dat ze hem snel vindt. Ik- ik snap gewoon niet waarom ik hem niet eens mag bezoeken. Ik ben zijn verloofde!' Inanna draaide zich ondanks haar frustratie gewillig naar de oudere vrouw toe en trok tegelijkertijd enkele spelden uit haar haren, zodat haar krullen lossprongen. Ze haalde kort haar schouders op en voelde vervolgens hoe haar wangen wat rood werden. 'Ik heb eigenlijk maar weinig aandacht aan de wacht geboden. Silvester en ik zijn bijna altijd samen en onze wacht heeft zich samen gevoegd. Ik weet eigenlijk niet eens meer wie precies wie beschermt,' gaf ze beschaamd toe. Ze had beter op moeten letten wie de mensen om haar heen waren en hoe ze met elkaar om gingen.

Diane luisterde naar de woorden over de prinses met zekere interesse. Ze had zo hier en daar de prins over zijn familie horen praten en had zo af en toe door kunnen vragen. Er waren echter maar weinig momenten geweest waarop ze echt in gesprek had kunnen raken met de verloofde van Inanna. Dat zou nu alleen maar moeilijker zijn. Ze was namelijk erg benieuwd of de prinsen ook op de hoogte waren van de activiteiten van hun zuster. 'Je weet hoe vaak de roddels het erg mis hebben. Onderschat haar dus niet gebaseerd op de hersenspinsels van de hofleden.' Wat dat betrof verschilde het paleis van Myr hier in niet met het paleis in Tyrosh. 'Op het moment lijkt niemand hem te mogen bezoeken. Ik verwacht dat de Raad expres vaag is geweest in hun vonnis en de details van zijn huisarrest.' Diane kneep kort in de schouders van Inanna voor ze zich op de krullen richtte. Ondanks dat haar eigen krullen een ander karakter hadden, had ze de erg jonge Inanna geholpen toen bleek dat de hofdames van Celine maar weinig af wisten van het behandelen van haar prachtige haren. Ze had oliën van de Zomereilanden laten bestellen en wist uiteindelijk Celine te overtuigen een kindermeisje in dienst te nemen die betere kennis had van Islaïse gebruiken en cultuur. Dat zou ze namelijk niet zo mee krijgen van haar moeder. Diane merkte dat het haar ook kalmeerde om haar vingers door de donkere krullen te laten strijken en hoopte dat door te geven aan haar prinses. 'Dat is niet erg,' begon ze. 'Ze zijn erg bekwaam en zullen je veilig houden, daar twijfel ik niet aan. Maar ga er niet van uit dat ze geen ogen en oren hebben. Ook niet de Noordelijke wachters.'

Inanna wist niet of ze de zus van Silvester onbewust had onderschat. Ze was in elk geval een stuk ouder dan dat zij was. Dat maakte haar onmiddellijk al meer intimiderend dan de tweelingbroer van Silvester. Verder kon ze de vrouw slecht peilen. Wat vond ze bijvoorbeeld leuk om te doen in haar vrije tijd? Waar spendeerde ze hele dagen? De vrouw was in haar ogen een mysterie. 'Wantrouw je haar?' vroeg ze plots zacht. 'En ik let op mijn woorden met de wachters erbij,' beloofde Inanna, ondanks dat ze zich besefte dat ze zich soms erg open had gesteld tegenover zekere wachters. Uiteindelijk bouwde je toch een band op met de mensen die veel om haar heen waren. Terwijl ze enigszins ontspande door de kundige handen van Diane dacht ze wel weer verder over Silvester. 'Kan ik niet veinzen dat ik zwanger ben?' vroeg Inanna plots zacht, bijna op fluistertoon. 'Dan kunnen ze hem toch niet van mij weg houden. En dan kunnen we later zeggen dat ik een miskraam heb gehad. Ze zullen toch niet zo... hard zijn dat ze een man van zijn zwangere vrouw weg houden?' Het was echter wel een klein detail dat ze nog niet getrouwd waren.

Diane schudde haar hoofd, maar sprak toen ook haar gedachten uit. 'Ze is erg loyaal aan haar familie. Die loyaliteit kan tot wantrouwen naar buitenstaanders leiden. Maar het is niet op die manier dat ik bij haar op mijn hoede zou zijn.' Ze moest een glimlach onderdrukken bij het volgende voorstel van Inanna. 'Ik weet niet of dat de beste optie is. Dat zou wellicht jouw eigen vrijheid gaan beperken als je nakomeling van de Koninklijke familie draagt. Ik weet niet of het dan de Raad is of de Koninklijke familie die jou binnen zal houden met zo een waardevolle buit.' Ondanks dat de Koningin er aan had gewerkt om een systeem te bouwen waarin de Kroon niet geërfd werd, ging er nog erg veel aandacht uit naar het blauwe bloed dat er door de aderen van haar kinderen stroomde. Dat was niet alleen met goede intenties. De wrok in Tarth kon nog erg groot zijn naar de adel, zoals ze heel goed wist van haar eigen ervaringen in het Noorden. 'Je zal wellicht iets meer geduld moeten hebben, lieverd.' Diane had inmiddels enkele krullen gesplitst in enkele strengen die ze nu bijeen kon vlechten. 'Of je nou afwacht tot men vergeet dat je hier überhaupt bent en je zelf kunt doen wat je wil of juist tot je de steun krijgt van anderen in dit paleis en hen naar je hand zet.' Wat Diane betrof had Inanna verschillende opties om mee te werken en als ze het echt te benauwd kreeg of plots een doelwit werd- Ze klopte even op de schouder van de prinses en stond toen op om naar een kastje te lopen. Ze moest even zoeken voor ze enkele potjes terug mee bracht naar de vloer. 'Als je wil dan kan ik wat- voorzorgsmaatregelen delen.'

Inanna voelde zich ergens gerustgesteld door Diane. Muriel leek loyaal te zijn naar haar familie, maar Inanna vroeg zich af of de prinses ook haar onder die familie zag vallen. Uiteindelijk was ze nog niet getrouwd met Silvester en op deze manier leek die bruiloft ook nog in de toekomst te vallen. Ze liet vervolgens teleurgesteld haar schouders hangen. Ze had gedacht een goed idee te hebben door zich voor te doen als zwanger. Het zou echter nog meer restricties veroorzaken. 'Beide opties lijken mij lastig,' verzuchtte ze, waarna ze keek hoe Diane op stond en wat rommelde in de kastjes. 'Wat voor voorzorgsmaatregelen?' vroeg Inanna behoedzaam, terwijl ze probeerde uit te vogelen wat voor soort potjes dit waren.

Diane knielde terug achter Inanna en opende één van de potjes waar een geurende crème in zat. Ze wreef dit tussen haar handen voor ze verder ging met het haar van de prinses. 'Dat hangt er van af waar je voor open staat. Ik wil graag dat je jezelf hier kan verdedigen, maar soms kan dat ook met risico's gepaard gaan.' Diane gleed teder met haar vinger door de krullen van Inanna terwijl ze door sprak. 'Je hebt een goed stel hersenen en een intuïtie die je zullen helpen, maar ik kan nog andere- andere kennis bieden.' Ze schoof één van de andere potjes naar voren zodat Inanna het kon zien. Diane zou dit niet voor hebben gesteld als Celine en Iker nog hier waren geweest. Ze waren er op tegen dat ze te veel van haar kunsten met haar zou delen. Ze was alleen nooit van plan geweest haar gewelddadigere kant te tonen aan Inanna, maar ze dacht wel degelijk dat het de prinses kon helpen als ze bepaalde kennis had. Hoe je bijvoorbeeld aan kon tonen dat iemand je vertrekken in was geweest of hoe je onopgemerkt een slaapmiddel in iemands drankje kon stoppen.

Inanna voelde hoe de haren op haar armen overeind gingen staan door de woorden van Diane. Ze probeerde haar ongemak echter niet te tonen aan haar vriendin, ondanks dat ze wist dat de andere vrouw er vast begrip voor zou hebben. Inanna's ogen gleden naar de potjes toe en vervolgens naar Diane's gezicht. Ze leek serieus. Inanna knikte even kort, als teken dat Diane door kon gaan met haar uitleg. 'Ik leer graag hoe ik mezelf... subtieler kan verdedigen,' bevestigde ze nog haar handelingen, terwijl ze langzaam een van de potjes tussen haar vingers hield en naar het goedje erin keek. Natuurlijk had ze de geruchten en woorden over haar voogd gehoord. Er waren nooit expliciete beschuldigingen geweest, maar ook Inanna had natuurlijk wel doorgehad hoe vaak Diane de stad in ging en hoe ze hecht met Saul was geweest. 'Vader en Celine mogen hier echter niets vanaf weten,' vertrouwde ze nog Diane toe, al dacht ze zo dat de andere vrouw er hetzelfde over nadacht. 'En moeder ook niet.'

‘Het zal tussen ons blijven,’ beloofde Diane direct toen ze de woorden van Inanna hoorde. Het zou iets ingewikkelder zijn om het er niet met Isaia over te hebben. Aan de andere kant verwachtte ze dat haar vriendin er al van uit ging dat Diane haar dochter de nodige vaardigheden had geleerd. Ze hoefden het er verder niet over te hebben.. behalve als het misschien op de Koning aan kwam. Diane gaf Inanna een bemoedigende glimlach en spoorde haar aan te ruiken wat er in het potje zat. Het zou een herkenbare geur moeten zijn. De plant die er in zat groeide ook in de tuinen van Tyrosh en Diane had ze wel eens met Inanna geplukt. Ondanks dat ze het misschien voor het opfleuren van haar vertrekken deed, had ze de bloemen ook gedroogd om voor andere gebruiken te bewaren. ‘Ik gebruik dit al jaren om mijn huid zacht en soepel te houden, maar in de juiste hoeveelheden in een kop thee kan het iemand flink ziek maken. Zodra het vermengd is met iets warms, ruik je er niets meer van.’ Ze had dat zelf al weer lentes geleden getest nadat ze een lokale vrouw het had zien gebruiken om haar man thuis te houden van zijn nieuwe vriendin. ‘We kunnen oefenen de aankomende dagen met de verschillende kruiden die je al hebt of waar je ze kunt vinden op de markt of in de omgeving en hoe je ze bereidt en toedient. Maar- je moet me ook beloven dat je voorzichtig bent. Je weet dat er meer mensen zijn zoals ik, en er zijn er ook die voor de Koninklijke familie werken.’ Diane had een laatste paar krullen samen gevlochten en boog nu naar Inanna toe om haar serieus aan te kijken. ‘Mocht iemand je verdenken of als het op een andere manier te heet onder je voeten wordt, dan- dan kan ik je ook nog een andere troef geven. Iets om chaos mee te creëren die je wellicht uit benarde situaties kan redden. Misschien zelfs voor jou en jouw prins.’